Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Υπόγειος Σταθμός

http://swo0sh.deviantart.com

Πλατεία Βικτωρίας. 
Σταθμός Ηλεκτρικού. 
Υπόγειος. Κρυμμένος. 
Η ρουφήχτρα του συρμού, σκοτεινό χωνευτήρι έτοιμο να σε καταπιεί. Ή να σε φτύσει. Φρεσκαρίστηκε ανόρεχτα το 2004. Εδώ το αποτύπωμα της παρακμής επικράτησε του έπους. Ίσως γι αυτό να είναι κι ένας από τους πιο οικείους μου σταθμούς. Ένα μέρος να χαζέψω λίγη αμασκάρευτη ειλικρίνεια. Η αλήθεια -έστω κι αρρωστημένη- μαγνητίζει. Το ίδιο κι οι γκρεμοί. Ποιος αντέχει να μην ρίξει μια ματιά στην άβυσσο;
Εδώ οι αέρηδες παγώνουν μουτρωμένοι. Οι άνθρωποι απομακρύνονται με γρήγορα βήματα από μια γειτονιά που τους τρομάζει. Μια γειτονιά όμως, που όσο τη θυμάμαι -πριν ακόμα τη διεκδικήσουν μετανάστες ή χρυσαυγίτες- ακροβατούσε μεταξύ κινδύνου, περιθωρίου κι αδιαπραγμάτευτης αποδοχής (μόνο όσοι δεν έχουν ζήσει εδώ, ισχυρίζονται ξεπεσμούς). Γι αυτό και ο σταθμός αυτός, που ανακαινίστηκε για να παραμείνει πιστός στην αρχική του ασχήμια, είναι τόσο μα τόσο ελκυστικός. Από τις λίγες αυθεντικές γωνιές της πόλης.
Παλιοί κάτοικοι διασταυρώνονται με νέους. Διερχόμενοι φοιτητές με βιαστικούς επαγγελματίες. Άστεγοι με την πραμάτεια-βιος δίπλα από λάτρεις του θεάτρου. Οι μισοί φεύγουν βιαστικά κι οι άλλοι μισοί εύχονται να μπορούσαν να φύγουν. Να και το κοντινό μέλλον της χώρας.
Κι αυτό το τραίνο που όπου να ‘ναι έρχεται, ενσαρκώνει όλους τους πλανόδιους φόβους. Τους άστεγους, τους περιθωριακούς, τους παρείσακτους, τους διωγμένους. Ο ήχος της έλευσης προηγείται. Ειδικό εφέ να επιτείνει το φόβο. Η βροντή πριν απ’ τη φωτιά του κεραυνού, η βοή πριν το σεισμό, η σειρήνα πριν το βομβαρδισμό. Το τραίνο-μέλλον ξεχύνεται μέσα απ’ τη σκοτεινή τρύπα φουριόζικο κι αναπόδραστο. Κάτσε εδώ. Θα σε πατήσω έτσι κι αλλιώς. Θα σε καταπιώ.
Ναι, έχει μια γοητεία ο τρόμος. Κυρίως όταν είναι συμβολικός, όταν δεν είναι ο ίδιος αλλά οι  εκπρόσωποί του.

Μα αν βαρεθείς να γοητεύεσαι; 
Αν σιχαθείς την αναμονή του τέλους; 
Τι κάνεις τότε; 
Ψάχνω να βρω τη λέξη. Ανακατεύω το βιβλίο με τα ξόρκια κι αφού ψαχουλέψω κι ανακατέψω, ανασύρω μόνο αυτό:

Απλότητα.

8 σχόλια:

  1. το πιο πρόσφατο σουρεάλ σκηνικό σε καφενείο της πλατείας Βικτωρίας ή Βικτόριας: η αναμετάδοση του ποδοσφαιρικού αγώνα Ρουμανίας-Ελλάδας σε περιγραφή κάποιας άγνωστης (σε μένα) γλώσσας να παρακολουθείται με περίσσεια προσοχή από τους πελάτες του, και να τους ρωτάμε να μάθουμε το σκορ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πλέον, ο αέρας, στον υπόγειο σταθμό, για δυό γυναίκες, μεσοβδόμαδα...
    Πολλές οι μεταβλητές στην εξίσωση και δεν βγαίνει με τίποτα. Απλότητα? Δε νομίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι που έχεις στήσει διαφορετική εξίσωση αγαπητέ ανώνυμε. :)

      Διαγραφή
  3. Εγώ πάλι, θέλω αυτό το βιβλίο με τα ξόρκια...
    Αν δεν είναι το σωστό ξόρκι, και δεν είναι απλότητα, θα είναι σίγουρα απλότης, ή simplitas γιατί τώρα τελευταία σκαλίζω λιγάκι τα λατινικά μου...
    Ωραίες εικόνες, καθόλου απλοϊκές...

    Καλό σου βράδυ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή