Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Γράμματα στο άδειο πουκάμισο

«Μου λείπει. Μου λείπει πολύ. Μου λείπει το τσάι του κάθε φορά που πονούσε το στομάχι μου. Μου λείπει το τρίψιμο της πλάτης όταν έκανα μπάνιο. Μου λείπει η μανία του να διαβάζει τα γράμματά που έστελνα αλλού. Περισσότερο όμως μου λείπουν οι καυγάδες μας. Πόσο ωραία διαφωνούσαμε!Πώς ανασήκωνε το φρύδι κι έλεγε : Ωχ κι εσύ καρδιά μου…
Γι αυτό, όταν μου λείπει τόσο που τα δάκρυα δεν ξεπλένουν την απώλεια, του γράφω γράμματα. Του λέω πόσο τον αγαπώ. Και πόσο μ’ άρεσε που εκείνος μ’ αγαπούσε παραπάνω. Και μετά μαλώνουμε. Του θυμώνω για τις σκουριασμένες του ιδέες. Τα εξωφρενικά του επιχειρήματα. Του τα ανατρέπω όλα. Δε πα να σηκώνει όσο θέλει τα φρύδια. Και χώνω τα γράμματα στην τσέπη του πουκάμισου. Αυτού του καρό,  που έχω κρατήσει.
Το έλαβες το γράμμα του λέω. Τώρα διάβασε το.»
Θα νομίζεις πως είμαι τρελή, είπε η θεία που πρόσφατα έμεινε χήρα. Μόνη μετά από 50 χρόνια.
Αλλά, δεν νομίζω.

15 σχόλια:

  1. Ωχ κι εσύ καρδιά μου.... Πόση αλήθεια και πόση αγάπη.....

    Αχ, αυτή η θεία!!!! Όταν ξαναέρθει Ελλάδα μπορούμε να τα πούμε από κοντά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι θεία, τι brokeback mountain. ENA KAI TO AYTO TO ΠOYKAMIΣO TO KAPO, γεμάτο αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χιχιχι! Δεν το είχα σκεφτεί. Όντως, ένα πράγμα η αγάπη αγαπητέ ανώνυμε.

      Διαγραφή
  3. Μέσα από τη συγκίνηση και το μη αναστρέψειμο (που, μοιραία, επέρχεται κάποια στιγμή) κρύβει, ωστόσο, την ευτυχία της αγάπης που βιώθηκε, που δεν έμεινε ανεκπλήρωτη, που δεν πρόδωσε και δεν προδόθηκε, που έμεινε άφθαρτη...
    Ευτυχείς όσοι ζήσουν μιαν αγάπη σαν της θείας...

    Εξαιρετικό! Μου άφησε γλυκιά, όχι πικρή γεύση.

    ❀~✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιωάννα μου και προδόθηκε και δεν έμεινε άφθαρτη η αγάπη. Ποιος γλυτώνει τη φθορά άλλωστε; Μα να. Κάποιοι δεσμοί είναι ισχυρότεροι απ' όλα αυτά.:)

      Διαγραφή
  4. Πολύ γλυκό! Να είμαστε άραγε κι εμείς έτσι μετά από 50 χρόνια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τη θυμάμαι την εξαιρετική θεία και το μοναδικό θείο από προηγούμενο ποστ σου.
    Αν είναι έτσι οι τρελοί, τότε μακάρι να τρελαθούμε κι εμείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ θυμάμαι το εξαιρετικό Φαούδι που είχε εξαφανισθεί. Και χαίρομαι πάρα πολύ που σε ξαναβρήκα. :)

      Διαγραφή