Κοίτα αλλού!

Κοίταξε αλλού!

Δες τα πρόσωπα των παιδιών, μύρισε τα κεφάλια τους, κοίτα τον αγαπημένο σου, εστιάσου στα χέρια του, θυμήσου τα ταξίδια τους. Γέλα με τους φίλους σου. Μην μιλάτε γι αυτά που λένε οι ειδήσεις. Ετοίμασε κάτι όμορφο να φάτε. Όχι ακριβό και σου χαλάσει τη διάθεση. Κάτι μοσχοβολιστό, να κάθεται πάνω στη δυσοσμία του δρόμου. Κρεμμύδι και σκόρδο και μπαχαρικά και μια πρέζα αλάτι, να διώχνει το κακό το μάτι και ζάχαρη στη μύτη του κουταλιού, ν’ αναρωτιούνται όλοι πού τη βρήκε τόση γλύκα το κοκκινιστό. Να οσφραίνονται οι γείτονες και να λένε μπράβο στη χρυσοχέρα.

Καλύψου! Κρύψου! Αν δεν δεις το τέρας, παίζει και να τη γλυτώσεις. Θα στραφεί στους άλλους που του φωνάζουν, στους ηλίθιους. Αυτούς που ποτέ δεν καταφέρνουν τίποτα, γιατί είναι λίγοι, λίγο κι αυτό που κάνουν, λίγος ο σκοπός τους. Άντε να φάνε καμιά ανάποδη και να το κάνουν μεγάλο θέμα.

Κοιμήσου! Αφαιρέσου! Άσε τους άλλους να σκεφτούν για σένα! Ποιος ή ποια είσαι εσύ που θα λύσεις τα άλυτα; Ένα ασήμαντο τίποτα. Εσένα περιμένανε όλοι αυτοί οι σοφοί και ακριβοπληρωμένοι, όλοι αυτοί που σου εξηγούν πόσο έφταιξες; Εντάξει, έφταιξες! Δεν παρκάρεις παράνομα και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση; Δεν δέχτηκες να νομιμοποιήσεις το υπόγειο στο χωριό; Δεν πήρες δάνειο να πας διακοπές σε κείνο το νησί που αναβόσβηνε χρόνια σε τηλεοράσεις και περιοδικά; Φταις και το έχεις αποδεχθεί πως πρέπει να πληρώσεις.

Γι αυτό κοίτα αλλού! Κοίτα το μεροκάματο. Είναι πολύτιμο όσο και να 'χει μείνει. Σφίξε το στην αγκαλιά σου.

Κοίτα τα παιδιά σου. Δεν είναι περιφρόνηση αυτή στα μάτια τους. Δες τον αγαπημένο σου. Μοιάζει, αλλά δεν είναι ταπείνωση αυτή στον τρόπο που καμπουριάζει. Γέλα με τους φίλους σου, ακόμα κι όταν δείχνουν πολύ σοβαροί. Μαγείρεψε κοκκινιστό. Ρίξε ότι βρεις στο ψυγείο και στο ντουλάπι. Σημασία έχει να μυρίζει όμορφα. Σφίξε το πορτοφόλι στην τσέπη μην στο βουτήξει ο ..."λωποδύτης αλλοδαπός".

Κοίτα αλλού...

Μην κοιτάζεσαι στον καθρέφτη!