Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

Κύμα

Στάθηκε και περίμενε. Ήταν ένα τριγωνικό κύμα στο ύψος του βουνού. Μια υδάτινη πυραμίδα που επιθεωρούσε την ονειρική μου παραλία. Ακίνητο για λίγο. Έτσι για τους τύπους. Το ήξερα κι εγώ –κι ας κοιμόμουν- κι ο υπόλοιπος κόσμος στην ακρογιαλιά που έβλεπε το ίδιο όνειρο με μένα, πως το κύμα θα έσκαγε πάνω μας.  Το ξέραμε όλοι, πως μας άφηνε λίγο χρόνο, να το θαυμάσουμε, να μας κόψει την ανάσα με το τεράστιο κορμί του. Απολάμβανε τον τρόμο μας. Λιγωνόταν από τη θεϊκή του μεταμόρφωση. Μεθούσε με τη δύναμή του.
Θα έπεφτε, αλλά όχι το ίδιο πάνω σε όλους. Όσοι βρίσκονταν στη μέση της ορμής του, κάτω απ’ την κορφή του, ήταν ολότελα χαμένοι. Όσοι βρίσκονταν στα άκρα, θα  τη γλίτωναν πλατσουρίζοντας στα ρηχά. Δεν επρόκειτο για ένα κύμα οριζόντιο. Άλλους θα τους εξαφάνιζε τελείως κι άλλους, ελάχιστα θα τους άγγιζε.
Επειδή το κύμα είχε αποκτήσει δική του υπόσταση, έδειχνε μια στοιχειώδη διακριτικότητα. Μας άφηνε χρόνο να μετακινηθούμε, να σκεφτούμε, ν’ αντιδράσουμε. Μας γλεντούσε.
Είναι περίεργο που οι περισσότεροι αποφασίσαμε να παγώσουμε στη θέση που βρισκόμασταν.

8 σχόλια:

  1. Αυτό είναι το τραγικό...ότι παγώσαμε, δεν κάναμε τίποτα...
    Φιλί:)
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 'At best it's a matter of surfing the white water'
    John Barlow
    (το είπε κάπου στην αρχή των 90's ένας cyber-guru που τώρα ζει σε ένα ράντσο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάνω απ' τα κύματα, κάτω απ' αυτά, απέναντι, κάτι/κάπως πρέπει ν' αντιδράσουμε.

      Διαγραφή
  3. Εδώ και καιρό έχω στο μυαλό μου την εικόνα ενός λαγού, νύχτα, σε επαρχιακό δρόμο, που τον τυφλώνουν τα φώτα του αυτοκινήτου και μένει ακίνητος αντί να τρέξει να σωθεί.
    Το κακό είναι ότι εμείς είμαστε στο ρόλο του λαγού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ. Αυτή ακριβώς η εικόνα, έχει κολλήσει και στο δικό μου μυαλό.

      Διαγραφή