Τι να ευχηθώ;

 Κάθε χρόνο πριν ξεκινήσει η εορταστική περίοδος ξεφυλλίζω τις κάρτες τις παλιές, προσπαθώντας να γυρίσω το χρόνο λίγο πίσω και να ζυγιάσω τις παλιότερες καταστάσεις με τις τρέχουσες και να βάλω μπροστά τα θέλω και τα επειδή του νέου χρόνου. Οι ευχές στο χαρτί μένουν λιγάκι παραπάνω και τις βρίσκεις ευκολότερα από αυτές που κείτονται μέσα σε εξεζητημένα backup. Ελάχιστες ηλεκτρονικές κάρτες συντηρούν στη μνήμη μου το πρόσωπο που τις έστειλε. Σε αντίθεση με τις χάρτινες. Με γλυκύτητα θυμάμαι τις κάρτες που ξεδιπλωνόντουσαν πάνω στην οικογενειακή βιβλιοθήκη, μαντόνες, φάτνες και άφυλοι μάγοι δίπλα-δίπλα με χοντρούληδες αγιοβασίληδες και άκαμπτα έλατα. Κυρίως όμως κολλούσα σε αυτές με το χιόνι και τα παιδάκια να κάνουν πατινάζ ή σέρνουν έλκηθρα και που ενστάλαζαν μέσα μου το πρότυπο των λευκών Χριστουγέννων του δυτικού κόσμου. 

Φέτος, ο συνήθης εορταστικός εσμός με πιάνει απροετοίμαστη. Ιδιαίτερα στη δουλειά. Να δεχτώ ευχές από ανθρώπους που δεν συμπαθώ. Να πω ευχές σε ανθρώπους που λοιδωρώ. Και έτσι κρύβομαι πίσω από δεξαμενές με χημικά και πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων. Μια δυσανεξία στις τυπικές ευχές των ημερών. Μια φαγούρα στο χέρι μπας και ρίξω χαστούκι, αντί για αγκαλιά.

Αλλά στους άλλους, στους φίλους τους αγαπημένους, τι να ευχηθώ τώρα; Τώρα που τα δύσκολα έχουν έρθει για να μείνουν. Σε αυτούς που επιλέγουν να ζουν στη χώρα αυτή, στην ήπειρο αυτή, στην πόλη αυτή και που δεν θέλουν η φυγή τους να είναι η επιλογή κάποιων άλλων. Σε αυτούς λοιπόν σας/τους εύχομαι:

1. Δύναμη - λίγη παραπάνω
2. Τύχη – εκ των ουκ άνευ
3. Χαρά - να την αναζητάτε
4. Υγιεία - προϋποθέτει τα 1-2-3
5. Αγάπη – πάντα και παντού