Προσμονή

Φωτογραφία του Λεωνίδα

Tο κορίτσι είναι μικρό. Παραμονή Χριστουγέννων κι έχει μείνει μόνη. Οι γονείς τής απέσπασαν την υπόσχεση να καθίσει ήσυχη. Βγήκαν για τα τελευταία ψώνια.

Έχει παρατάξει κουκλιά, ζώα, κύβους, στο πάτωμα. Λικνίζεται σε μια σιδερένια κούνια, που σύντομα δεν θα τη χωράει και λέει στα παιχνίδια να ησυχάσουν. Έχει σβήσει το φως. Τα μάτια συνήθισαν στο σκοτάδι. Ελέγχει το χώρο σαν γάτα. Δεν φοβάται. Μουρμουράει ένα αγγλικό τραγούδι. Δεν καταλαβαίνει τους στίχους. Εφευρίσκει  λόγια δικά της. Στ’ αυτιά της ακούγονται σωστά. Δεν διδάχτηκε το νόημα της θρησκευτικής γιορτής. Για κάποιο λόγο, περιμένει το φως. Γι αυτό έσβησε τις λάμπες . Να του κάνει χώρο. «Σε λίγο», λέει στα παιχνίδια, «θα ορμήσουν τα Χριστούγεννα στο δωμάτιο. Θα σας γυρίσουν ανάποδα. Θα σας ζεστάνουν ξαφνικά. Μερικά μπορεί να καείτε, αλλά δεν θα πονέσετε». Συμφωνούν; Φυσικά. Τα μικρά κορίτσια έχουν πάντα δίκιο. Το νοιώθουν άλλωστε πως κάτι έρχεται. Τρέμει ο αέρας. Τα κομμάτια του γίνονται άστρα. 

Λίγο πριν την έκρηξη, ακούγεται το κλειδί να γυρνάει στην πόρτα.
Το φως αποσύρεται. Η μικρή ταραγμένη ανάβει τη λάμπα και κάνει πως παίζει.

Πολύ καιρό μετά, κρατάει μια γωνιά στο μυαλό ολοσκότεινη. Περιμένει κάθε μεσάνυχτα Παραμονής το φως να την αναποδογυρίσει. Να την κάψει.

*Iστορία για το πρωτοχρονιάτικο φύλλο της Αυγής στo πλαίσιo blogo-αφιερώματος, μετά από πρωτοβουλία του Βιβλιοθηκάριου. Συμμετείχαν επίσης: Silentcrossing / Αναγεννημένη /  Καραντί / Αντιδρασέξ / Βιβλιοθηκάριος / PassionFlower / Ερυθρό Καγκουρώ / Μπανάνα / George Le Nonce./ Kizilkum  

Για το Χριστουγεννιάτικο φύλλο είχαν γράψει οι: Βυτίο / Τσαλαπετεινός / Ιφιμέδεια / Ποδηλάτισσα / Κυνοκέφαλοι / Ο Ήχος του Ανέμου