Pωτούσε για την ποιότητα

Vincent Van Gogh

Τελικά, η λέξη 'ποιότητα' τακίμιασε με το Θεό, την Πατρίδα, την Αλληλεγγύη, τη Δημοκρατία. Λέξεις κουρσεμένες, όλες τους. Κλειδωμένες στ΄ αμπάρια υπηρετούν σκοπούς αλλότριους. Μοιάζουν να έχουν ξεχάσει κι οι ίδιες πια ποιες είναι. Λέξεις-Καταφύγια πειρατών και σφετεριστών. Λέξεις ποτισμένες με δύναμη, που τους όρμησαν καιροσκόποι και ψεύτες.

Στο όνομα του Θεού κηρύχτηκαν διαβολεμένοι πόλεμοι. 

Ο πατριωτισμός έγινε το καταφύγιο των απατεώνων.

Την αλληλεγγύη τη μετέτρεψαν σε φόρο των αμάχων.

Κι η ποιότητα ξέπεσε σε χείλια ρατσιστών.

Ας πιάσει και κάποιος την Απελπισία, να της αλλάξει το νόημα παρακαλώ. Κι ένας άλλος θρασύς, ας ασχοληθεί λίγο με την Ντροπή.

(Ευτυχώς, υπάρχει ακόμα η ποίηση να μας λυτρώνει:

Pωτούσε για την ποιότητα των μαντηλιών
και τι κοστίζουν με φωνή πνιγμένη,
σχεδόν σβησμένη απ’ την επιθυμία.
Κι ανάλογα ήλθαν οι  απαντήσεις,
αφηρημένες, με φωνή χαμηλωμένη, 
με υπολανθάνουσα συναίνεση.
Κ.Π. Καβάφης)