Το εκκρεμές

Κίνησε προς την πόρτα.

Κοντοστάθηκε.

Κάτι τον απασχολούσε.

Έκανε άλλο ένα βήμα.

Κοίταξε πίσω του σαν κάτι να θυμήθηκε.

Έπιασε την τραγιάσκα που του'χε αφήσει ο πατέρας και την έσφιξε πάνω του.

Δεν ήταν αυτό.

Σήκωσε τα μάτια κι οι κόρες του ξέφυγαν πάνω κι αριστερά στην προσπάθειά του να θυμηθεί.

Σκόνταψε πάλι στις σκέψεις του.

Δεν τον κρατούσε τίποτε εκεί μέσα. Η γυναίκα τον είχε αφήσει μήνες τώρα, παίρνοντας μαζί και το παιδί. Από συνήθεια όμως ήθελε να δώσει λόγο. Όπως έκανε όταν ήταν μαζί. Δεν μετρούσε τις φορές που έκλεινε το συνεργείο και πεταγόταν μέχρι το καφενείο για ένα γύρο μόνο.

Ένα ακόμη βήμα, πιο αποφασισμένο.

Γύρισε ξανά μετανιώνοντας. Το είχε υποσχεθεί στη μάνα του, από τότες που έφυγαν.

Σταμάτησε για άλλη μια στιγμή. Έξυσε το κεφάλι του πάνω από το καπέλο.

Αυτή τη φορά είχε λόγο. Του φαινόταν πολύ σοβαρός. Και ήθελε σε κάποιον να το πει. Κοίταξε τη φωτογραφία της μάνας που'μοιαζε να τον κοιτάζει βλοσυρά. Συνήθως δεν έπαιζαν Πρωτοχρονιάτικα γιατί δεν ήθελαν να σημαδευτεί η χρονιά του χαμένου. Αυτή τη φορά όμως θα έπαιζαν στη μνήμη του φίλου τους. Που τον έφαγε το μεροκάματο στην λαχαναγορά. Το μεροκάματο που ακουμπούσε κάθε Σάββατο βράδυ στο καφενείο.

Μόνο και μόνο γιαυτό θα πήγαινε.

Μια τελευταία φορά μόνο...στη μνήμη.

*Iστορία για το πρωτοχρονιάτικο φύλλο της Αυγής στo πλαίσιo blogo-αφιερώματος, μετά από πρωτοβουλία του Βιβλιοθηκάριου. Ακολουθεί το κείμενο της Nefosis. Συμμετείχαν επίσης με τις ιστορίες τους οι: Silentcrossing / Αναγεννημένη /  Καραντί / Αντιδρασέξ / Βιβλιοθηκάριος / PassionFlower / Ερυθρό Καγκουρώ / Μπανάνα / George Le Nonce  http://kizilkum.wordpress.com/

Για το Χριστουγεννιάτικο φύλλο είχαν γράψει οι: Βυτίο / Τσαλαπετεινός / Ιφιμέδεια / Ποδηλάτισσα / Κυνοκέφαλοι / Ο Ήχος του Ανέμου