Είναι κάτι μέρες που τους ευχήθηκε ένα σμήνος καλές
νεράιδες. Είναι αυτές οι μέρες που το κακό στέκει πίσω από το μαγικό κύκλο. Το
κύκλο των φίλων. Αυτή τη μέρα, τα σύννεφα θα δροσίσουν το δρόμο μας, μα δεν θα
ρίξουν ούτε σταγόνα, οι πέτρες που θα μπουρδουκλώσουν τα πιτσιρίκια, θα είναι
στρογγυλές και δεν θ’ ανοίξει καμιά σοβαρή πληγή, ο ζόφος της βδομάδας θα
προσπεράσει τις σκέψεις και θα λουφάξει παράμερα. Όλα τα φαγητά θα
πετύχουν. Τα γλυκά θα είναι αυτά που όλοι ορεγόμασταν. Τα άγνωστα πιτσιρίκια θα
παίξουν λες και γνωρίζονταν χρόνια, οι μεγάλοι θα τα καμαρώνουν με συγκίνηση
και περηφάνια. Σαν όλα να ήταν παιδιά
όλων. Στο τέλος, θα γίνουμε κι εμείς παιδιά: παππούδες, γονείς, μικρά και μαζί
θα κάνουμε γκριμάτσες και γέλια και σωστές μαντεψιές. Και θα νικάμε. Θα νικάμε
όλοι.
Ποστ αφιερωμένο στον οργανωτή (και στην απίστευτη οικογένειά του) μιας εκδρομής-ονειροπαγίδας και στους συνεκδρομείς-συνοδοιπόρους.
Οι φωτό είναι του Λεωνίδα.
Ευτυχώς που υπάρχουν κι οι μέρες αυτές,οάσεις στην σκοτεινή έρημο της καθημερινότητας. Ευτυχώς που υπάρχουν οι φίλοι! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχες οι φωτογραφίες του Λεωνίδα, όπως πάντα :)
Oι φίλοι μας, οι ανάσες μας, :)
Διαγραφή"πιο πολλές φωτό"
ΑπάντησηΔιαγραφή"εντός εισαγωγικών;"
ΔιαγραφήΠιο πολλές φωτο! (χωρίς εισαγωγικά) :)
ΑπάντησηΔιαγραφή