Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ανάσες

Σε χώρο και χρόνο τελματωμένο στην ήττα και στη μιζέρια, αποζητάω ανάσες.

Ανάσα 1η - Τρίγωνα-Κάλαντα
Μεσημέρι στο τραίνο. Κόσμος και κοσμάκης διαφόρων διαθέσεων και χρωμάτων, αλλά κυρίως αλλού. Ο καθένας λικνίζει το δικό του αλλού στο ντούκου-ντούκου, ντούκου-ντούκου του ηλεκτρικού. Σε σταθμό του κέντρου, οι πόρτες ανοίγουν για να κλείσουν στο βαγόνι τρία παιδιά. Τσιγγανάκια με ακορντεόν. Δύο αγόρια, λιγότερο από δέκα κι ένα μικρότερο κορίτσι με μαλλί τόπους-τόπους ξεβαμμένο απ’ τ  οξυζενέ αλλά μ’ ένα χαμόγελο που λογίζεται κι εξωγήινο. Παίζουν τα τρίγωνα-κάλαντα. Κι είναι εξαιρετικοί μουσικοί. Κοιταζόμαστε οι επιβάτες και χαμογελάμε με ύφος «μπα, είσαι κι εσύ εδώ; Μπα, σ’ αρέσει κι εσένα το τραγούδι των αγγέλων με τ’ ακορντεόν;» Κι από επιβάτες γινόμαστε για λίγο συνταξιδιώτες.

Ανάσα 2η  - Ο Μήουλος
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί πόνημα της οκτάχρονης φίλης των παιδιών, της Λ. Για λόγους αυθεντικότητας, έχω σεβαστεί την ορθογραφία της νεαρής συγγραφέως.
«Έχω  έναν  γάτο  που  τον  λένε  Τρίστανο. Τον  πείραμε  από  ένα  ωδείο. Είναι  10  μηνόν  και  ζιγίζει   5  κιλά. Εχει  φουντοτό  τρίχομα  με  γκρίζες  ραβδόσεις  στο  κεφάλι  στη  ράχη  στα  αυτιά  του  στην  ουρά  του και  στα τέσσερα  πατούσια του. Το  αγαπημένο  του  φαγητό  είναι  η  γατοκροκέτες  που  σινοδέυουν  το  κανονικό  φαγητό  του. Δηλαδή  κάτι  σαν  επιδόρπιο. Τον  πείραμε  επειδή  το  ωδίο  οπού  τον  πείραμε  είναι  σε  κεντρικό  δρόμο  και  μπορούσε  να  τον  πατίσει  κανά  αυτοκίνιτο. Ή  θα  μπορούσε  να  φάει  καμιά  φόλα. Το  αγαπημένο  παιχνίδι  του  Τρίστανου  είναι  ένα  ψεύτικο  ποντίκι  που  έχει  έντονα  χρόματα  και  μιά  ροζ  ουρά  που  στην  άκρη  της  έχει  ένα  ασιμί  κουδουνάκι. Το   όνομα  του  το  πήρε  από  τον  διάσιμο  τραγουδιστή  Τριστάνο  και  από  την  διάσιμη  συναυλία  του  Τριστάνου  την  συναυλία  του  Τριστάνου  και  της  Ιζόλδης. Οι  ιδιοκτήτες  του  ΤΡΙΣΤΑΝΟΥ  είναι  τέσσερις. Τα  ονόματα  τους  είναι  «Σ.  μαμά, Α.  μπαμπάς, Δ. μεγάλη  αδερφη, Λ. μεσέα  αδερφή  και  μην  ξεχνάτε  τον  μέγα  μήουλο  η  αλλιώς  ΤΡΙΣΤΑΝΟΣ, μικρότερος  αδελφός. Όλλοι  μαζί.»

 Ανάσα 3η - Πάλη
Aνάσα 4η - Επαγγελματίες

Απαντάω απότομα στη μητέρα μου, τη δέκατη ή δωδέκατη φορά που επαναλαμβάνει την ίδια ερώτηση (πόσο του μηνός έχουμε σήμερα;) κι ο μικρός μου γιος παρατηρεί:
-          Καταλαβαίνω πως έχεις χάσει την υπομονή σου, αλλά δεν φέρνονται έτσι οι επαγγελματίες.
-          Ποιοι επαγγελματίες;
-          Της αγάπης.

14 σχόλια:

  1. Τι γλυκά όλα...
    Και η αγωνία της μαμάς σου(και δική μου).
    Σ' αγαπάμε πολύ, γι αυτό!
    Καλή βδομάδα φιλενάδα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σου αξίζει να είσαι περήφανη για τον επαγγελματισμό του μικρού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ, τα παιδιά. Τι τυχεροί που είστε (κι είμαστε κάποιες φορές)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε όλοι τυχεροί, με τα δικά μας και τα παιδιά των φίλων μας και τα άγνωστα πιτσιρίκια. Κι οι ψυχωμένοι δάσκαλοι κι οι εμπνευστικές/αναγεννημένες δασκάλες, με τους μαθητές τους.

      Διαγραφή
    2. (οι οποίες δασκάλες διαβάζουν τέτοια και αναψοκοκκινίζουν τα μάγουλά τους όχι από ψευτομετριοφροσύνη αλλά από χαρά)

      Διαγραφή
    3. Η δασκάλα με τα κόκκινα μάγουλα, η πιτσιρικοαγαπημένη. Σιγουράκι.

      Διαγραφή
  4. Υπέροχο....Μα κι οι επαγγελματίες κάνουν λάθη όταν κουράζονται ε μαμά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξοχο όπως πάντα και ο,τι χρειαζόμουν για κλείσιμο σε μια άθλια Δευτέρα;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή