"Σημερα μαχαιρωσαν εναν ανθρωπο.
Ειδα την Α.και μου ειπε τι και πως. Δεν ειχα ιδεα καθ'οτι ημουν παλι σε νοσοσκομειο το πρωι οχι για δικο μου θεμα αυτη τη φορα, ετσι για αλλαγη.
Ομως, περα απο την τεραστια βια, την αδικια και οποιοδηποτε συναισθημα που πλεον δεν περιγραφεται, νιωθω και μια μεγαλη θλιψη που σιγουρα μου προκαλει, οπως σε καθεναν νομιζω, το ιδιο το γεγονος αλλα σιγουρα και το συναισθημα οτι η βια εχει μπει 'εκδικητικα' στο μυαλο ανθρωπων που πιστευα οτι ειχαν ολο το υποβαθρο για να δουν πιο καθαρα ποιος-ποιοι εχουν-εχουμε μεγαλο μερος ευθυνης για ολα οσα συμβαινουν και 'να μην εξαθλιωνουμε τους εξαθλιωμενους' οπως εγραψε και ο Μαινας στο γνωστο αρθρο.
Το αποτελεσμα ειναι ενας νεκρος και ξυλοκοποιμενοι μεταναστες, στο νοσοκομειο καποιος αν σεν απατωμαι και αν τολμησεις να πεις οτι αλλου ειναι οι πραγματικες ευθυνες και δεν οδηγει πουθενα ολο αυτο, οτι καπηλευονται τον τραγικο θανατο πολιτικες μειονοτητες που τεινουν πλεον αν γινουν πλειοψηφιες, τουλαχιστον στο μυαλο πολλων, τοτε γινεσαι 'ο τυπος που εισαι αλλου', και το χειροτερο, σου λενε 'αντε τραβα και πεστα αυτα στη γυναικα του νεκρου που τον περιμενε για να την παει στο μαιευτηριο εκεινο το βραδυ'...
Επειδη λοιπον κατα πολλους δεν μπορουμε να ξερουμε ποιοι πραγματικα το εκαναν, καλως ξυλοκοπουμε τους μεταναστες που βρηκαμε μπροστα μας γιατι
σιγουρα ηταν μεταναστες και οχι Ελληνες. Αν ομως και εκεινοι θελησουν να κανουν το ιδιο, γιατι σιγουρα Ελληνες τους ξυλοκοπησαν και οχι δικοι τους, που οδηγει ολο αυτο?
ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ και ευτυχως δεν εχουμε παιδια για να στειλουμε εκει..."
"Η φίλη μου η Ε. ζει από παιδί στην Κυψέλη. Από τότε που την ξέρω αντιμετωπίζει όλες τις καταστάσεις και τα προβλήματα με έναν ορθολογισμό που σου τσακίζει το αντεπιχείρημα και μια γλυκειά κυνικόητα που ζηλεύεις. Θα πρέπει να ένοιωσε την πνιγηρότητα του βρόγχου της κοινωνικής βίας και της επιπολλής αντίδρασης/εθελοτυφλίας ώστε να ξεπεράσει τα προβλήματα όρασης που τελευταία αντιμετωπίζει και να μου στείλει με email το πρώτο προσωπικού κείμενό της"
Ευχαριστώ την Ε. για την τιμή να μας εμπιστευθεί το κείμενό της. Συμφωνώ με όλα, εκτός απ' το ότι δεν έχουμε παιδιά. Έχουμε κι είναι ανίδεα για τον πόλεμο που ετοιμάζουν άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήχμ... παιδιά έχουμε... θα τα στείλουμε, όμως;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κείμενο συνηχεί με τα δικά μου συναισθήματα και σκέψεις των ημερών...
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΝΟΙΩΘΕΙΣ Η ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΠΟΤΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ (ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ) ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΝΟΗΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΩ. Μ΄ ΑΡΕΣΕΙ ΟΜΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ «ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙΣ» ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΛΩ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΡΗΧΟΣ, ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ, ΑΒΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ, ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΧΤΙΣΜΕΝΕΣ, ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ ΠΟΛΥ ΛΙΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ. ΣΤΟ «ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ» ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ΑΛΛΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ. ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ –ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ. ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΣΕ ΑΚΟΥΩ…