Πρωτομαγιάτικα

Τα φυτά έχουν το χαρακτήρα τους, τις συνήθειές τους, μόνο που εμείς τα ξεχνάμε, όπως λέει και το passionflower εδώ.  Λόγω ημέρας ας κάνουμε μια στάση για να προσέξουμε κάποια από αυτά. Αυτά που τα άνθη τους ακολουθούν τον ημερήσιο ή τον ετήσιο κύκλο του ήλιου. Γιαυτά που γνωρίζω κι επιλέγω να σας πω.

Chrysanthemum segetum 

Για τις αγριομαργαρίτες ή λαζάρους σε μερικά μέρη της πατρίδαςμας.

Άγριες και τρυφερές. Ξεπετιούνται κάθε άνοιξη στους αγρούς και στις άκριες των δρόμων. Ζουν για την άνοιξη μοσχομυρίζοντας απρίλη και πρασινάδα. Ξυπνούν πρωί-πρωί, λαμπυρίζουν κάτω από το μεσημεριάτικο ήλιο, και το βράδυ κλείνουν τα πέταλά τους για να κοιμηθούν. Το καλοκαίρι ξεραίνονται και καίγονται με τ' άλλα ξερόχορτα, για να εμφανιστούν πάλι την επόμενη άνοιξη, μόνες τους, ακάλεστες, πανταχού παρούσες.

Dimorphotheca

Τις διμορφοθήκες, τις γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, γιαυτό και δεν έχουμε το λαϊκό όνομά τους. Την άνοιξη στην πόλη και ομορφαίνουν μπαλκόνια και κήπους. Κρεμαστές ή χαμέρπουσες. Ως εμπορικά προϊόντα βγαίνουν και σε πολλά όμορφα χρώματα. Ανθίζουν την άνοιξη και μαραζώνουν το χειμώνα. Ευαίσθητες στο χάδι. Αποκοιμούνται με τη δύση του ήλιου. Και ξυπνάνε πρωί για να πιάσουν δουλειά: να ομορφύνουν τη μέρα μας.

Μπούζι (μεσημβριάνθεμο) Lampranthus Chrysanthemus

Το σαρκόφυτο αυτό απλώνεται νωχελικά σε παρτέρια και φράκτες. Πολλαπλασιάζεται εύκολα. Το χειμώνα ταλαιπωρείται, ιδίως με την παγωνιά. Την άνοιξη βγάζει μερικά από τα πιο όμορφα ιώδη λουλούδια. Που τα προσέχεις από την ένταση του χρώματος πάνω στο πράσινο ταπέτο. Άνθη αστεράτα, βαθιά ιώδη, μη αρωματικά. Που ανοιγοκλείνουν στο φως της ημέρας.

Δειλινό -  Mirabilis jalapa

Το δειλινό ή νυχτολούλουδο, αναπτύσσεται και ζει μόνο το καλοκαίρι, στα ζεστά κλίματα. Το χειμώνα χάνεται και πάει. Πολλαπλασιάζεται εύκολα με τους σπόρους που παρασέρνει ο αέρας. Μονόχρωμα. Δίχρωμα. Πολύχρωμα. Με άρωμα μεθυστικό που συναγωνίζεται αυτό του αγιοκλίματος ή του αυθεντικού νυχτολούλουδου· που σημαδεύει το ηλιοβασίλεμα στις καλοκαιρινές βεράντες μας. Που ακολουθεί κι αυτό τον ημερήσιο κύκλο του ήλιου και κλείνει τα άνθη και τις ευωδιές του για να κοιμηθεί το βράδυ.

Heliotropium

Και οι ήλιοι, τα ηλιοτρόπια, τα παινεμένα και δοξασμένα από ζωγράφους και ποιητές. Αυτοί που μιμούνται τον ήλιο, που τον ακολουθούν και του γνέφουν. Που τον σέβονται και τον τιμούν γιατί είναι η πηγή της ζωής μας, αυτής εδώ της ταπεινής παρουσίας μας πάνω στη γη που γιορτάζει σήμερα διπλά, την ανάσταση της φύσης και σκύβει το κεφάλι, σεβαστικά σε αυτούς που εξεγέρθηκαν και έδωσαν τη ζωή τους για τα αυτονόητα. Ναι αυτά που δεν προσέχουμε πια. Που τα ξεχνάμε.

Κόκκινο. Βαθύ κόκκινο.