Δευτέρα μετά τις εκλογές

Από χθες το πρωί πλέω σε μια χαζοχαρούμενη ευφορία.  Από τη μια.

Από την άλλη, δεν λέει να ξεκολλήσει απ’ το μυαλό μου εκείνο το ανέκδοτο με τους πόντιους που πέφτουν με χαλασμένα αλεξίπτωτα κι εξαντλώντας κουμπιά ασφαλείας κι εφεδρικά σχοινιά καταλήγουν ν’ ανησυχούν για το ασθενοφόρο που δεν θα έρθει να τους παραλάβει.

Αλλά, παρόλα αυτά, παρότι το άχρηστο τ’ ασθενοφόρο δεν λέει να φανεί , είμαι χαρούμενη. Γιατί οι συμπολίτες μου δείχνουν επιτέλους να ωριμάζουν. Παρά τις απειλές, παρά την εσωτερική κι εξωτερική κατάφωρη χειραγώγηση της τελευταίας δημοκρατικής δικλείδας, παρά τον τερατόμορφο εκλογικό νόμο που αντί να βοηθάει στο σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας, γυρνάει σαν μπούμερανγκ στο ίδιο το σύστημα κι εκμηδενίζει κάθε λογική, οι ψηφοφόροι αποφάσισαν με ειλικρίνεια. Δεν γνωρίζω αν αποφάσισαν με σοφία γιατί δεν είμαι σοφή για να το κρίνω, αλλά δεν βλέπω και κανέναν σοφό τριγύρω να το διαγνώσει. Ακόμα κι αυτοί της Χρυσής Αυγής, πέταξαν τις μάσκες που τόσα χρόνια τους κάλυπταν πίσω από το βολικό δικομματισμό. Η δημοκρατία ανέχεται ακόμα και τον καρκίνο που την κατατρώει. Κι αν κουκουλώνεις τον καρκίνο θα σε γεμίσει μεταστάσεις κ χιτλερικά πρεζάκια. Ιδού λοιπόν η εικόνα του εκλογικού σώματος χωρίς φόβο, αλλά με πάθος.

Αλλά μιλούσα για τη χαζοχαρούμενη ευφορία. Να λοιπόν η αιτία. Μια αριστερά κατασυκοφαντημένη προσπερνάει τους συκοφάντες της και δείχνει να ωριμάζει και να ξεκολλάει επιτέλους απ’ τη γωνιά της άρνησης και της πλάτης στο τοίχο. Με νέους και ευφυείς ανθρώπους, που ίσως και να είναι οι μόνοι κατάλληλοι να συζητήσουν προς όφελος της χώρας. Γιατί δεν είναι στιγματισμένοι απατεώνες, γιατί δεν έχουν φθαρεί, δεν έχουν προσκυνήσει, γιατί δεν τους βλέπουν σαν τα εύκολα και βολικά σκυλάκια του συστήματος, γιατί η συγκυρία στην Ευρώπη είναι ευνοϊκή και δείχνει πως οι λαοί βαρέθηκαν τη παντοδυναμία των αγορών κι επιτέλους το σύστημα άρχισε να ρίχνει λοξές ματιές στον καθρέφτη. Χαζοχαρούμενη βέβαια η ευφορία, γιατί το ασθενοφόρο ακόμα κι αν έρθει, θα μαζέψει συντρίμμια. Ευφορία όμως. Το ανέκδοτο είναι παλιό και το γνωρίζουμε όλοι.