Τα τύμπανα χθες

Δυο κουβέντες μόνο, βιαστικές που φθάνουν στο λαιμό κι αναζητούν διέξοδο.

Χθες έφτασα στο Σύνταγμα αργά. Κάπου το μεσημέρι. Ήταν μέρα επίδοσης ελέγχων και πέρασα πρώτα απ’ το σχολείο (δεν απεργούσαν οι δάσκαλοι). Στο σταθμό κόσμος πολύς κατεβαίνει τις κυλιόμενες βήχοντας, με χαρτομάντιλα στα πρόσωπα. Χημικά! Στην τσάντα μου έχω δυο μάσκες αν και στοιχημάτιζα πως δεν θα τις χρειαζόμουν. Το έχασα το στοίχημα. Η βλακεία δεν παλεύεται με ορθολογικές προβλέψεις.

Εικόνα 1^η: Πριν ακόμα βγω απ το μετρό στην πλατεία, άνθρωπος της ασφάλειας δίνει συμβουλές στους διαδηλωτές : «όχι νερό εκεί που σας έκαψαν τα δακρυγόνα! Θα χειροτερέψει την κατάσταση!» Δεν είναι ούτε γουρούνι ούτε δολοφόνος αν και εμφανώς είναι μπάτσος.

Εικόνα 2^η : Μπροστά στο Υπουργείο Οικονομικών, μερικοί ηλίθιοι πετάνε πλαστικά μπουκάλια, γιαούρτια, πού και πού καμιά μολότοφ εναντίον των κατεβασμένων ρολών του κτιρίου.  ΜΑΤ πουθενά τριγύρω. Οι ηλίθιοι περιφέρονται κραδαίνοντας ρόπαλα. Δεν φοβούνται τους φωτογράφους που τους σημαδεύουν με τους υπερφακούς  τους. Δεν λογαριάζουν την έκθεση στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο. Ή πολύ σίγουροι είναι πως δεν θα υπάρξουν συνέπειες ή καθυστερημένοι. Ο κόσμος έχει αποσυρθεί στους κάθετους δρόμους και τους παρακολουθεί. Είμαι σίγουρη πως και το δικό μου πρόσωπο την ίδια έκφραση έχει. Λύπη, αποδοκιμασία, αμηχανία. Λείπει η οργή.  Ο θυμός των περασμένων ημερών κατά του κτιρίου της Βουλής δεν έχει μάθει ακόμα να προσανατολίζεται στον κοντινότερο κίνδυνο.  Ένας ασπρομάλλης κύριος γυρνάει την πλάτη στους ροπαλοφόρους και οπισθοχωρεί πλησιάζοντας τους, ενώ μας καλεί χειρονομώντας να ανακαταλάβουμε το χώρο. Ο κόσμος τον ακολουθεί και τότε πέφτουν κι άλλα χημικά.

Εικόνα 3^η : Ο τόπος βρωμάει, τα μάτια τσούζουν, τα πρόσωπα έχουν ασπρίσει απ’ το Μαλόξ. Τα τύμπανα παίζουν στο κέντρο της πλατείας. Μπορεί και να ναι η ορχήστρα του Τιτανικού, αλλά συσπειρώνει τους ανθρώπους που σχηματίζουν κύκλο χτυπώντας παλαμάκια. Οι μάγοι ζωγράφιζαν κύκλους προστασίας. Ο συγκεκριμένος  κύκλος μας ενδυναμώνει. Ο ήχος μας κατακλύζει, συντονίζει τα αισθητήρια με το μυαλό και το σώμα. Οι ρυθμοί της καρδιάς του καθενός και της καθεμιάς γίνονται ένας ρυθμός. Αυτός της πλατείας.