Η ευτυχία και πώς να την αποφύγετε (καρτ-ποστάλ στην KidsCloud)

Happiness in colors, Piet Pedersen

Ξαδεφούλα μου, αγαπημένη,

Την έλαβα την κάρτα,

Σ’ ευχαριστώ πολύ-πολύ. Πριν ακόμα δω τη δική σου, είχα ξεκινήσει, μία να σου στείλω. Μα δεν μ’ άρεσε. Μάντεψε όμως, τι θέμα είχε! Ναι, για την ευτυχία έλεγα κι εγώ. Μετά, διαπίστωσα πως εσύ τα έλεγες πολύ καλύτερα, ξαναδιάβασα όσα έγραφα κι αποφάσισα πως ήταν βλακείες. Λες και είμαι ειδήμων του θέματος. Αν και μια μορφή ειδικότητας την έχω. Είναι όμως τόσο συνηθισμένη. Όπως ο περισσότερος κόσμος, ξέρω πώς να την αποφεύγω. Είπα λοιπόν, να καταγράψω τους 10 τρόπους με τους οποίους μπορείς να κρυφτείς απ’ την ευτυχία:

1. Να την αναβάλεις. Όπως λες και συ, περιμένοντας το Σαββατοκύριακο, την άδεια, να μεγαλώσουν τα παιδιά, να πάνε καλά στις εξετάσεις, να τελειώσεις με το φαΐ, να είναι καθαρό το σπίτι, να σχολάσεις πρώτα απ’ τη δουλειά, να χαζέψεις στον υπολογιστή, να σε αναγνωρίσει άλλη μια φορά η μητέρα σου, να κοιμηθείς πρώτα λίγο παραπάνω, να συναντήσεις τους φίλους που λείπουν. Ατέλειωτη η λίστα της ευτυχίας ως συνάρτησης του χρόνου. Ξέρεις, αυτού του τύπου που τρώει τα παιδιά του. Εμάς δηλαδή.
2. Να τη θεωρείς κάτι τόσο μεγαλόπρεπο που δεν το φτάνεις. Να προσπαθείς συνεχώς να είσαι έτοιμη γι αυτήν. Τόσο σκληρά ώστε να είσαι πάντα ανάξια.
3. Να πρέπει να είναι όλος ο κόσμος γύρω σου ευτυχισμένος, γιατί δεν είναι σωστό να ευτυχείς όταν γύρω σου υπάρχει τόση δυστυχία.
4. Να έχεις την υγεία σου κι εσύ κι όσοι αγαπάς. Ακόμα κι αυτοί που δεν τους ξέρεις τόσο καλά. Και πώς μπορείς να είσαι σίγουρη πως όλα έχουν ελεγχθεί σωστά και στο βάθος που πρέπει;
5. Να κάνεις ειρήνη με τον εαυτό σου, να τους αγαπάς όλους, να μην ανιχνεύεις ούτε σκιά μίσους, αντιπάθειας.
6. Να περιμένεις εκείνο το ταξίδι, στον υπέροχο τόπο, που όμως –τι κρίμα- δεν ήταν όπως τον έδειχναν οι φωτογραφίες.
7. Να περιμένεις το μεγάλο έρωτα.
8. Να περιμένεις το τέλειο παιδί.
9. Να είσαι ευτυχισμένη και να φοβάσαι, να τρέμεις. Πόσο θα κρατήσει; πότε θα σβήσει;
10. Να είσαι πάλι ευτυχισμένη, αλλά τι εφιάλτης! Να μην σου βρίσκεται ένα μολύβι, ένα λάπτοπ, σύνδεση στο ίντερνετ, κάτι βρε παιδί μου, να την εξυμνήσεις, να την καταγράψεις, να τη χαράξεις στον κορμό ενός δέντρου, να υπάρξουν στοιχεία και μάρτυρες να βεβαιώσουν την παρουσία της.

(Εντάξει, ο κατάλογος είναι ατελείωτος και ο καθένας μπορεί να προσθέσει τη δική του διαφυγή, αλλά ας μείνουμε στο 10, όπως ο Μωυσής που κάπου έπρεπε να τελειώσει με τα Ου.)

Το περίεργο είναι που υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί, άρρωστοι, αγράμματοι, με εχθρούς, με αγαπημένους που έχασαν, με πατρίδες που αποχαιρέτησαν, φυλακισμένοι, βασανισμένοι, εξαπατημένοι, ταλαίπωροι, αποτυχημένοι. Κι έχουν αυτοί οι ανάξιοι, κάτι στιγμές που μοιάζουνε θεοί. Πάνε και καταρρίπτουν όλα τα προαπαιτούμενα λες και είναι γελοία. :)

Λες και το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε ζωντανοί. Λες και είναι η ευτυχία, η δίδυμη αδερφή της ζωής.

Σε φιλώ πολύ ξαδεφούλα και περιμένω να συναντηθούμε.
θα είναι μια στιγμή ευτυχίας. ;)