O καινούριος

Ώστε τον βρήκαν το νέο πρωθυπουργό. Κατόπιν πολυήμερων ναζιών, κατέληξαν στην αρχική επιταγή των Βρυξελλών.

Ο νέος πρωθυπουργός είναι ο ευνοούμενος των τραπεζών και των πιστωτών. Διορίστηκε από μια παρακμιακή παρέα με τρέχουσα εκλογική βαρύτητα ασήμαντης αξίας.

Βέβαια, πληροί τις προδιαγραφές του όρου τεχνοκράτης, που τόσο ανασαμάται από τα ΜΜΕ.

Όπως οι περισσότεροι από μας τους κοινούς θνητούς, έριξα  μια ματιά στο βιογραφικό του. Κανονικά, τα βιογραφικά των πρωθυπουργών δεν τ’ αναζητάς στη βικιπέδεια, τα γνωρίζεις απ’ έξω κι ανακατωτά. Τα πληροφορείσαι στη διάρκεια της  πολιτικής τους πορείας και κατά την έκθεσή τους στους εκλογικούς αγώνες. Αλλά αυτά είναι πολυτέλειες μιας άλλης εποχής.

Διαβάζω λοιπόν το σχετικό λήμμα. Aν είσαι τραπεζίτης, είναι καλό να έχεις αποφοιτήσει απ’ το κολέγιο. Διαθέτεις σε ικανοποιητικό βαθμό το ενδεικνυόμενο μίγμα αποστείρωσης, ελιτισμού, μια αύρα οικογενειοκρατίας και την απαραίτητη απόσταση από την πραγματική Ελλάδα. 

Πρώτο πτυχίο Φυσικής απ’ το ΜΙΤ.  Χωρίς να γνωρίζω τον άνθρωπο, θα έλεγα πως η συγκεκριμένη επιλογή, αποτέλεσε μια σύντομη νεανική αντίδραση στη πορεία που είχε ήδη  προδιαγράψει ένα φιλόδοξο οικογενειακό περιβάλλον. Δεν βαριέσαι όμως, η φυσική είναι η μητέρα όλων των θετικών επιστημών και κάποτε συμπορευόταν με τη φιλοσοφία.

Στη συνέχεια μεταπτυχιακό στη μηχανική. Σε μία εποχή που το ΕΜΠ φιγουράριζε στη λίστα των καλύτερων πολυτεχνικών σχολών του κόσμου, αν βέβαια ήθελες να γίνεις μηχανικός σε μια μικρή χώρα και όχι οικονομολόγος διεθνούς αναγνώρισης. Δεν γνωρίζει κανείς τι θα κατάφερνε ο σημερινός πρωθυπουργός στην πρωτογενή παραγωγική διαδικασία, σαν τραπεζίτης πάντως τα κατάφερε περίφημα, όπως φαίνεται τόσο από το βιογραφικό του, όσο κι απ’ το ύφος του. Το τι έχει καταφέρει  για τη χώρα του είναι συζητήσιμο.

Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας επί Σημίτη, συμμετείχε καθοριστικά στη συγκέντρωση και αλλοίωση στοιχείων προκειμένου η χώρα να ενταχθεί στην ευροζώνη. Μια και είχε ήλιο σήμερα, δεν θα αμφισβητήσω τις καλές προθέσεις  του ανθρώπου. Πιθανόν να πίστευε πως η Ελλάδα θα μεγαλουργούσε με νόμισμα διαχειριζόμενο από τη Γερμανία.  Αυτό καθιστά τον πρωθυπουργό, ψεύτη καλών προθέσεων.

Εκ των υστέρων, η ΟΝΕ αποδεικνύεται η καταστροφικότερη μεταπολεμική επιλογή για τη χώρα.

Στην καλύτερη λοιπόν περίπτωση, ο ψεύτης των καλών προθέσεων αποδεικνύεται και αποτυχημένος προφήτης. Αλλά, ας αναγνωρίσουμε πως η ακρίβεια των οικονομικών προβλέψεων είναι άλλο ένα σύντομο ανέκδοτο. Πώς λέγαμε παλιά Αλβανός τουρίστας και λίαν προσεχώς έλληνας ψηφοφόρος; Κάπως έτσι.

Ωστόσο, ο άνθρωπος που δεν μπόρεσε να προβλέψει τη συντριβή μιας μικρής αναπτυσσόμενης οικονομίας στις συμπληγάδες του αμετακίνητου νομίσματος και της κεντροευρωπαϊκής ατμομηχανής, ο ίδιος που όλοι γνωρίζουν πως διέπρεψε στη δημιουργική λογιστική αποσπώντας για τη χώρα τον τίτλο των Greek statistics, είναι ο αγαπημένος των δανειστών μας.

Και τώρα ας παρακολουθήσουμε τις σχετικές τηλεοπτικές αγιογραφίες.

Λίγο πιο προσεκτικά –αυτή τη φορά- παρακαλώ.