Να είσαι γονιός είναι ευλογία. Ακόμα και σε συνθήκες πολέμου ή κρίσης. Ιδιαίτερα μέσα σ’ αυτές μάλιστα λόγω της αντίθεσης με την περιρρέουσα κατάθλιψη, διατηρείς το προνόμιο να παρακολουθείς έναν άνθρωπο ν’ αναπτύσσεται, να ωριμάζει κάθε μέρα σωματικά και πνευματικά, να ξεπερνάει τον χθεσινό του εαυτό και να σ’ εκπλήσσει με τη μοναδικότητά του, όπως εύστοχα σχολίασε η φίλη μου το ξωτικό .
Ανέκαθεν πίστευα πως φυσιολογικός άνθρωπος δεν υπάρχει. Όλοι διαθέτουμε ένα κοινωνικό προσωπείο κι έναν εαυτό που όσο σοφότεροι γινόμαστε, τόσο πιο συγκλονιστικός γίνεται και τόσο περισσότερο αποκλίνει από το περιεχόμενο των εισαγωγικών κουδουνιών που κρέμονται εκατέρωθεν του νορμάλ.
Αυτές τις ευτυχείς αποκλίσεις άλλοτε τις προστατεύουμε μ’ επιτυχία κι άλλοτε γίνονται φανερές, εισπράττοντας την στάμπα της ιατρικής διάγνωσης. Το Άσπεργκερ είναι μια τέτοια περίπτωση.
Η φίλη μου η Ε. μητέρα ενός γλυκύτατου κοριτσιού με Άσπεργκερ, ζήτησε τη βοήθεια της διαδικτυακής γειτονιάς, στην αλληλεγγύη της οποίας πιστεύω ακράδαντα.
Σας παραθέτω το mail που μου έστειλε:
«μαθαίνω ότι είσαι καλά από τα ποστάκια σου που παρακολουθώ με ενδιαφέρον.
Είμαστε καλά και η Ζ. μου προοδεύει συνεχώς. Στα αρχαία μας έχει αφήσει άφωνους κι εμάς και τους δασκάλους.
Και τώρα τα δυσάρεστα...
Η βία σε όλο της το μεγαλείο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ στο σχολείο.
Η μάχη μου γι αυτό το θέμα είναι τεράστια… ευαισθητοποίηση - ενημέρωση - κινητοποίηση φορέων - συνήγορος του παιδιού... αποτέλεσμα...η μάνα είναι τρελή.
Ασφαλώς και είμαι τρελή από αγωνία, τρελή από κούραση, τρελή απ' τα τρελά που συμβαίνουν.
Ακόμα και η θεραπεύτρια της Ζ. μου είπε: «Πρέπει να σταματήσετε αυτό τον αγώνα και να το ΣΥΝΗΘΙΣΕΤΕ…»
Είμαστε καλά και η Ζ. μου προοδεύει συνεχώς. Στα αρχαία μας έχει αφήσει άφωνους κι εμάς και τους δασκάλους.
Και τώρα τα δυσάρεστα...
Η βία σε όλο της το μεγαλείο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ στο σχολείο.
Η μάχη μου γι αυτό το θέμα είναι τεράστια… ευαισθητοποίηση - ενημέρωση - κινητοποίηση φορέων - συνήγορος του παιδιού... αποτέλεσμα...η μάνα είναι τρελή.
Ασφαλώς και είμαι τρελή από αγωνία, τρελή από κούραση, τρελή απ' τα τρελά που συμβαίνουν.
Ακόμα και η θεραπεύτρια της Ζ. μου είπε: «Πρέπει να σταματήσετε αυτό τον αγώνα και να το ΣΥΝΗΘΙΣΕΤΕ…»
Λες να είμαι τρελή;
Παρακαλώ θερμά όλες τις μαμάδες να στέλνουν κάθε μέρα το ίδιο mail στην Άννα Διαμαντοπούλου (minister@minedu.gov.gr) που θα λέει:
«Παρακαλούμε ξεκινήστε προγράμματα αντιμετώπισης σχολικής βίας σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία.»
«Παρακαλούμε ξεκινήστε προγράμματα αντιμετώπισης σχολικής βίας σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία.»
Τα προγράμματα είναι έτοιμα από το δίκτυο αντιμετώπισης βίας »*
Ανεξάρτητα με το αν πιστεύετε ή όχι στην ύπαρξη ψηγμάτων ευαισθησίας σε οποιοδήποτε πρόσωπο της κυβέρνησης, η συνολική κοινωνική πίεση έχει τη δική της ξεχωριστή βαρύτητα. Επιπλέον, είναι μια κίνηση δώρο για κάθε παιδί που μπορεί ανά πάσα στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο –αφορμές υπάρχουν πάντα και ξεφυτρώνουν συνεχώς, ιδίως σε συνθήκες γενικής τρομοκρατίας- να πέσει θύμα κοινωνικού αποκλεισμού.
* Το Δίκτυο κατά της Βίας στο Σχολείο ιδρύθηκε με τη συμμετοχή δημοσίων και μη κυβερνητικών φορέων με σκοπό -μεταξύ άλλων- την δημιουργία πλαισίου επιστημονικού και κοινωνικού διαλόγου, σχετικά με τα αίτια και τις μεθόδους παρέμβασης για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας στο σχολείο.
ΜΑΜΑΔΕΣ μ'ακουουουουτεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΛΗΣΤΕ με τα καθημερινα mail σας στην υπουργο
μπας και ανοιξει τα ματια της και τα αυτια της.
ne-fos-is σ'ευχαριστω !
ακούμε, ακούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά η υπουργός μας έχει ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ γραμμένους/ες κανονικά...
Εύα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούμε και προσπαθούμε. Η βία των τραμπούκων αφορά πάρα πολλά παιδιά. Aς κάνουμε μια συλλογική προσπάθεια μπας και το πλήθος ευαισθητοποίσει τα κωφεύοντα ώτα όπως λέει και το Ξωτικό.
Ίσως, κάποιου είδους petition να ήταν πιο αποτελεσματικό, αλλά δεν γνωρίζω τη διαδικασία.
ξερω πως ακουτε και προσπαθειτε !βιωνω μεγαλη φορτιση ! σας ευχαριστω παρα πολυ για την φιλοξενια και τον αγωνα που δινετε μαζι μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά σου λένε, μα που την είδες την κρίση στην κοινωνία μας! Οταν υπάρχουν τέτοια περισταστικα , τι άλλο μένει για να ντρεπόμαστε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύα μου,κουράγιο! Μην καταθέσεις τα όπλα με τίποτα! Δεν έχεις κατασκηνώσει ακόμα έξω απο την πόρτα της Διαμαντοπούλου? Οχι τρελή! Εφιαλτης θα της είχα γίνει!
Eύα,αν θες ελα σε επαφή εδω (http://pygemos.blogspot.com/) με τη Λυγερή, εκ μέρους μου.Ισως βρείτε να συζητήσετε πολλά οι δυο σας ... Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω πιο ... δυναμικά
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιακάδα,σ'ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω μείνει άφωνη μ' αυτούς που ''εκπαιδεύουν''
τα παιδιά μας. Μέσα απ'το παιδί μου δυστυχως
γνωρίζω την βρώμικη ψυχή πολλών ανθρωποειδών....
Οσο για τις μάχες μου,θα σταματήσουν με την
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ μου πνοή.Χαίρομαι που υπάρχετε!!!
Eίναι πολλά τα ανθρωποειδή και η κηλίδες της ψυχης τους που μας αφήνουν άφωνους ή μας πληγώνουν Δυστυχώς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλα αυτά εύχομαι ένα καλό βραδάκι!
σας ευχαριστω πολυ ολους ! Ειστε αληθινες Λιακαδες στη ζωη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή...τί να πώ τώρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήποιά υπουργός να ασχοληθεί,τί λέτε
αυτοί είναι όλοι στον δικό τους ονειρικό κόσμο κι εμείς στον δικό μας καθημερινό
η βία,τεράστιο θέμα.
Στον κόσμο τους είναι Κιχλάκι, αλλά πού και πού, ας τους χτυπάμε το τζάμι μπας και γυρίσουν πλευρό και φοβηθούν που είμαστε περισσότεροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήBέβαια, είναι πιθανόν τα e-mails να μην είναι τόσο πιεστικά όσο ένα petition.
αλλαξαμε σχολειο και τα παιδια συνεχιζουν με μηνυματα κρυφα και φανερα σε σημειο ψυχιατρικης
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαστροφης. Υπουργος δεν υπαρχει, δικαιοσυνη
δεν υπαρχει, μηπως υπαρχει ο νομος της μανας ?
nefosis δεν γνωριζω την διαδικασια του petition.
Aν καποιος γνωριζει ας με βοηθησει.
Tα παιδια με Asperger είναι χαρισματικά με απλου τυπου αυτιστικη διαταραχη και με εμμονικά σχεδον ενδιαφέροντα ..αν τυχει μια τετοια περιπτωση στο σχολειο ειναι μεγαλη ευκαιρια μελετης και προσφορας γιατι εχουν υψηλοτερο δεικτη νοημοσυνης και εναν απιθανο απιστευτο κοσμο να σου δειξουν φτανει να μπορεις να μπεις μεσα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε χρειαζονται τοσο αυτα εκπαιδευση οσο οι αλλοι που ζουν με αυτα (οικογενεια φιλοι και εκπαιδευτικοι ) Για την ενδοσχολικη βια τωτα νομιζω πως ειναι ενας ορος που τρομαζει περισσοτερο απο οσο πρεπει και πως προσπαθωντας να υπερπροστατευσουμε τα παιδια μας ξεχναμε πως παντα και απο παντα τα παιδια ειναι σκληρα !
Πιο βιαιη ακομα ειναι η λεκτικη βια και ενα παιδι με Ασπεργκερ ειναι παντα πολυ ευαλωτο και ευκολη λεια για τους συμμαθητες που κανουν τη διαφορετικοτητα ελαττωμα!
Η κυρια Διαμαντοπουλου, καλα θα κανει να μεριμνα για τις επιμορφωσεις των εκπαιδευτικων σχετικα με το θεμα απο το να τους απαξιωνει ..βλεπεις η βια εχει πολλες μορφες ..και τη θρεφουν οι ελλειψεις!
Εχω κανει μια σχετικη μετεκπαιδευση στο θεμα και επειδη ειχα εξαιρετικο καθηγητη αυτα τα παιδια εμαθα να τα θαυμαζω!
- αν μπορω να φανω χρησιμη σε κατι το μεηλ μου ειναι zernelh@gmail.com xxxxxxxxx Παντως η μητερα
Tali,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ. Θα στείλω το e-mail σου στη μητέρα. :-)