Και λες εμένα λαϊκιστή;

Τελειώνει λοιπόν το 2014 κι ο πλανήτης εγκυμονεί αλλαγές. Άλλοι λένε πως το έμβρυο είναι αγόρι,  άλλοι περιμένουν κορίτσι κι άλλοι προειδοποιούν πως πρόκειται για  alien. Την τέχνη των διαγνωστικών ελέγχων όμως, δεν την κατέχει κανείς,  γιατί το μωρό είναι σαν τη γάτα του Σρέντιγκερ . Αν προσπαθήσεις να το δεις αλλάζει. Η ματιά του παρατηρητή επηρεάζει τη ζωή ή το θάνατό του.  Φαντάσου τώρα, να υπάρχουν δισεκατομμύρια παρατηρητές. Το μωρό γεννιέται και πεθαίνει καθώς ανοιγοκλείνουμε τα μάτια μας.

Μωρό πρώτο:

Εδώ διαβάζουμε πως τα παγόβουνα του Βόρειου Πόλου έλιωσαν και 4-5 χώρες ερίζουν για την οικειοποίηση και την εκμετάλλευσή τους. 

Αυτά που λέγανε οι περιβαλλοντολόγοι για τον κίνδυνο μαζικής καταστροφής του πλανήτη έπαψαν να ισχύουν; Η είδηση μοιάζει χαρούμενη. Ποιος θα αποσπάσει την άδεια των διεθνών οργανισμών για την εκμετάλλευση των υποβρύχιων υδρογονανθράκων; Αυτό μόνο, φαίνεται να απασχολεί  την επικαιρότητα. 

Με τη ματιά των αγορών, η γάτα είναι θησαυρός. Και είναι τόσο πολύτιμος που κανείς δεν ασχολείται με την αύξηση της στάθμης των νερών, που εντάξει, είναι κι αυτό ένα καταγεγραμμένο γεγονός, αλλά δεν θα κάτσουμε να σκάσουμε κιόλας. Το να βυθιστούν τα παράλια της γης δεν θα ταρακουνήσει τα Χρηματιστήρια.

(Σιωπή κι ας μην λαϊκίζουμε.)

Μωρό δεύτερο:

ΗΠΑ και Κούβα, μετά από δεκαετίες εμπάργκο και ψυχροπολεμικών «ρουκετών», μελετούν την αποκατάσταση των σχέσεων τους.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο Ομπάμα, η πολιτική στάση των ΗΠΑ καθόλου έξυπνη δεν αποδείχτηκε. Βέβαια, τόσα χρόνια, κάποιοι λιμοκτόνησαν, κάποιοι άλλοι βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν, χιλιάδες Κουβανοί δεν είχαν πρόσβαση σε φάρμακα και άλλα αναγκαία αγαθά, αλλά βρε παιδί μου, ένα λάθος κάναμε, ας το δούμε τώρα. Να το διορθώσουμε –αν το επιτρέψει το Κονγκρέσο που πια δεν ελέγχεται από τον πρόεδρο. 

Εξάλλου όλοι Αμερικάνοι είμαστε. 

Όσο δηλαδή ήταν κι ο Κένεντυ Βερολινέζος κι ακόμα παραπάνω.

Αυτό που είχε κάνει η Κούβα και τιμωρήθηκε με 56 χρόνια απομόνωσης ήταν να ανατρέψει τη βολική για τις ΗΠΑ δικτατορία του Μπατίστα, που στηριζόταν στις διεθνείς  μαφιόζικες πλάτες των τότε αγορών αλλά και στην κανονική μαφία. Τόσο καιρό μετά, η απομόνωση αυτή δεν βολεύει πια. Τώρα οι ΗΠΑ κήρυξαν οικονομικό πόλεμο στη Ρωσία και στο φίδι των Ταλιμπάν που έθρεψαν στο φιλόξενο κόλπο τους. Ε, δεν είναι λογικό να τα βάζουν με όλους.

(Σιωπή κι ας μην λαϊκίζουμε.)

Μια που είπα για Κούβα, εμπάργκο κι απομόνωση, θυμήθηκα την Ελλάδα. 

(Εντάξει, δεν τη θυμήθηκα στ’ αλήθεια. Για να θυμηθείς κάτι, πρέπει να το ‘χεις ξεχάσει πρώτα.)

Στην ασήμαντη χώρα μας, ακόμα κι οι κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις, δίνουν ένα χλωμό προβάδισμα σε ένα κόμμα που λέει πως είναι αριστερό. Το αν είναι ή όχι, ίσως να έχουμε την ευκαιρία να το δούμε. 

Προς το παρόν, οι ματιές των παρατηρητών προσπαθούν λυσσαλέα να σκοτώσουν την Ελληνική γάτα του Σρέντιγκερ και μαζί κάθε προοπτική αξιοπρέπειας κι ας είναι έωλη.

(Σιωπή κι ας μην λαϊκίζουμε. Τι ψυχή έχουν 20 συζητήσιμοι ψήφοι;  Η γάτα δείχνει ήδη ημιθανής.)

Στον κόσμο όπως είναι σήμερα, λαϊκιστής, τρομοκράτης, ηλίθιος, θρασίμι, ανεδαφικός, γελοίος,  είναι όποιος αποφασίσουν τα  Hedge Funds. Η κατάσταση μου θυμίζει εκείνο το γράμμα του αφρικανού μαθητή που έλεγε:

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος

/Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος/Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος/Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος/Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος/Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος

/Κι εσύ λευκέ άνθρωπε…

/Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ/Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός/Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος/Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε/Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος/Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος/Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι

Και λες εμένα έγχρωμο;

Ναι, δεν έχω απαντήσεις κι η μαγική μου σφαίρα έχει θαμπώσει, αλλά να... Μερικές φορές αναρωτιέμαι: 

Μήπως αυτή η γάτα η κλεισμένη στο κουτί του Σρέντιγκερ, είμαστε όλοι εμείς;

Μήπως τελικά, πρέπει να πάψουμε να αφήνουμε τη ζωή ή το θάνατό μας στη ματιά του παρατηρητή;