Εμπρός λοιπόν καλά μου βιβλία!

Πρωτογνώρισα τον βιβλιοθηκάριο μέσα απ’ αυτό  το κείμενο, με τίτλο "τα δωμάτια της γραφής". Μιλάει για τον Νίκο Καββαδία και την Άλκη Ζέη, που μιλάει για τον Κόλια. Τον τρόπο και το χώρο που έγραφε τα ποιήματά του.

Όπως υπάρχουν όνειρα μέσα στα όνειρα, ταινίες μες τις ταινίες, υπάρχουν και βιβλία μες από άλλα κείμενα και λογοτέχνες μες απ’ τα μάτια άλλων γραφιάδων. Στα έργα αυτά αναμετριέται το εντός με το γράφοντα κι ας μην έχει προηγηθεί η σχετική συμφωνία. Ενίοτε, αυτός που περιγράφει ταυτίζεται με τον περιγραφόμενο. Στην πρώτη μου λοιπόν γνωριμία με το λόγο του Γιώργου Κατσαμάκη, τον ζωγράφισα σύμφωνα μ’ αυτές εδώ τις στροφές:

«Ήθελα πάντα νάμενα μικρό κι αγνό παιδί
Που απ’ το ψυχρό δωμάτιό του έξω ποτέ δε βγαίνει
Και που σκυφτό, παράξενα βιβλία φυλλομετρεί
Κι απέναντί του το κοιτούν παλιάτσοι αραδιασμένοι.»

Μετά, η φαντασία, ανεξέλεγκτη, του κόλλησε μια μακριά μύτη με γυαλιά κρεμασμένα στην άκρη της και μάτια σκιασμένα. Ξεχασμένες γωνιές αρχαίων βιβλιοθηκών. Μαύρα, θελκτικά όπως τα βαθιά φαράγγια κι ωστόσο παιχνιδιάρικα. Μια σταλίτσα δρακουλίστικα. Το κείμενό του για τα «δωμάτια της γραφής», το έστειλα με μέηλ σ’ επιλεγμένους φίλους. Το λάτρεψαν. ‘Εκτοτε, δεν έχασα ποστ του.  Κι ενώ τον γνώριζα μες απ’ την γραφή, όλο και περισσότερο είχα την εντύπωση ότι τον ήξερα από πάντα κι όλο παγιωνόταν στο μυαλό, η μορφή ενός σκυφτού αδύνατου διοπτροφόρου ηλικιωμένου, ρουφηγμένου στα βιβλία κι ας φωνάζαν τα κείμενα για τη ζωή ενός νέου ανθρώπου. Εγώ, εκεί. Τον σκεφτόμουν παππού να εξετάζει τα ακριβά του βιβλία για αμυχές,  να τις γιατρεύει με χάδια, να μυρίζει τις σελίδες, ν' αναλύει τις εικόνες και να συνθέτει τις γραφές, με δάκτυλα γεροπιανίστα. Λίγο τρεμάμενα αλλά πάντα ακριβή. 'Εναν παππού που λαχταρούσε νάμενε μικρό κι αγνό παιδί και το κατάφερνε κάθε που φυλλομετρούσε ένα βιβλίο. 

Κάποια στιγμή, μιλήσαμε στο τηλέφωνο κι η νεανική φωνή ήταν μια πρώτη έκπληξη. Τι πιτσιρίκι ήταν αυτό στην άκρη της γραμμής; Πού έκρυψε τον τρυφερό γεράκο; Επρόκειτο λοιπόν περί απάτης; Και πού έπρεπε να διαμαρτυρηθώ;

Καταγγέλλω λοιπόν, ότι το εν λόγω πιτσιρίκι, όχι απλώς έκρυψε το σεβάσμιο βιβλιοθηκάριο, αλλά τον κατάπιε! Ο γεράκος της φαντασίας μου ζει φυλακισμένος στο σώμα ενός νεαρού και μ' αγωνία σκαρφαλώνει ως τα μάτια του δεσμώτη του, τα οποία χρησιμοποιεί ως παράθυρα για ν' ατενίζει τον κόσμο.

Αφότου συνάντησα το βιβλιοθηκάριο, διαπίστωσα πως σε όλα είχε πέσει έξω η φαντασία μου, εκτός απ' το βλέμμα και τη μεταμόρφωση του Γιώργου σαν αντικρίζει ένα βιβλίο. Μαζεύει τους ώμους, σουρώνει, ρουφιέται, να χωρέσει στις σελίδες. Κάτι σαν τη μεταμόρφωση του σούπερμαν μέσα στο τηλεφωνικό θάλαμο. Τούτος εδώ όμως, γίνεται σούπερ-βιβλιολάτρης. Βουτάει στις σελίδες με μάσκα, αναπνευστήρα και βατραχοπέδιλα και σου στέλνει και μερικές σταγόνες να ξεδιψάσεις, να σου ανοίξουν την όρεξη, να βυθιστείς κι εσύ στα βιβλία που λατρεύει. Κι όχι μόνο εσύ. Ο Γιώργος θέλει να ενώσει τους ανθρώπους κάτω από σπιτάκια που στέγες έχουν, βιβλία με σκληρά εξώφυλλα. Ανθεκτικά σε μπόρες, φυσήματα λύκων, περάσματα αχρείων και αγρίων.

Από τους τυχερούς ανθρώπους που εργάζονται σ' αυτό που αγαπούν και τεράστια τύχη για τους ανθρώπους γύρω του.

Να τον χαιρόμαστε όλοι λοιπόν.

Χρόνια πολλά φιλαράκι!

Οι RoubinakiM και Νefosis συμμετέχουν στο αφιέρωμα Κατσαμάκεια 2013 μαζί μας και οι:

Kizilkum : τσακμακ

Ο Δύτης των Νιπτήρων: Ο φανταστικός Βιβλιοθηκάριος
Deva Aleema: V for Vivliothikarios
Kidscloud: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ! ;) ΚΑΤΣΑΜΑΚΕΙΑ 2013
Dina Vitzileou: Κατσαμάκεια 2013, μια γλυκειά όψη του διαδικτύου...
Σημειωματάριο: Χρόνια πολλά, Γιώργο!
Σταυρούλα: Ο φίλος μου ο Γιώργος 

Ερυθρό Καγκουρώ: Αντί πινακίου φακής…

Μούργος: Ένας κότσυφας στη μπλογκόσφαιρα! 

silentcrossing ρόλερ κόστερ στη βιβλιοθήκη

Κόκκινο Μπαλόνι Για τον βιβλιοθηκάριο της καρδιάς μας

Polyanna's days: Να κάνουμε ένα αφιέρωμα με θέμα....  

Λάσπη στ’ αστέρια : Ένας κότσυφας στη μπλογκόσφαιρα!

Κατερίνα Τοράκη: Ένα αφιέρωμα από καρδιάς
Ο Ήχος του Ανέμου: Ο Βιβλιοθηκάριος  
Η ωραία Σελίτσα: Το φως

Κουπέπκια:  Κατσαμάκεια Συνωμοσιολογία

Ψαροκόκκαλο: Ευχές σε έναν άγνωστο

Εξεγερμένο το 2009: Κατσακμάκι

Κυνοκέφαλοι: γρηγόρης στ. είπε...