Κουκλάκια

σὺν δ ̓ Εὖρός τε Νότος τ ̓ ἔπεσον Ζέφυρός τε δυσαὴς καὶ Βορέης αἰθρηγενέτης, μέγα κῦμα κυλίνδων. καὶ τότ ̓ Ὀδυσσῆος λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ, ὀχθήσας δ ̓ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν: «ὤ μοι ἐγὼ δειλός, τί νύ μοι μήκιστα γένηται; (...) Ομήρου, Οδύσσεια, ε', 275

Μαζί νοτιάς, λεβάντες χίμιξαν κι ανήμερος πονέντης, μαζί βοριάς αιθερογέννητος, τρανό κυλώντας κύμα' και τότε του Οδυσσέα τα γόνατα λύθηκαν κι η καρδιά του, και με βαρύ καημό στην πέρφανη γυρνάει και λέει ψυχή του: «Αλί σε μένα τον τρισάμοιρο, τι θ ̓ απογίνω τώρα; (...) (μετ. Ν.Καζαντζάκη-Κακριδή)

Το κορίτσι βγαίνει στην Ε2, στο κέντρο υποδοχής, της δίνουν ένα κουκλάκι. Κάτι που περίσσεψε από ένα μεγάλο κουτί με παιχνίδια, αλλά αυτή δεν το ξέρει. Το αρπάζει και φαίνεται να χαμογελά. Έτσι τουλάχιστον νομίζεις εσύ που το έστειλες, έτσι θέλεις να πιστεύεις εσύ που το διάλεξες. Νομίζεις ότι νοιάζεσαι, γιατί πιστεύεις στην ελπίδα - ακόμα. Πιστεύεις ότι μετέχεις γιατί προσφέρεις εκεί που ο κόπος περισσεύει και ο φόβος στήνει γαϊτανάκι τις φωλιές του.

Από το κουκλί λείπει το χέρι, το άλλο χέρι είναι όμως εκεί και το κρατά σφιχτά, μην τύχει και της πέσει, μην της φύγει κι αυτό. Της αρέσει να το κρατά πάνω της μέχρι να κοιμηθεί, όπου και να κοιμηθεί. Είναι καθησυχαστικό να κρατάς κάτι στέρεο και ζεστό πριν κοιμηθείς. Τα παιδιά στη νέα γη, εκεί που γέρνει ο ήλιος, το ξέρουν καλά, κι όσο οι μεγάλοι είναι εκεί και τα προστατεύουν κοιμούνται καλά - ακόμη. Έχουν τα παιχνίδια τους ταχτοποιημένα σε μεγάλα κουτιά, κουτιά διαφανή, πλαστικά, ψάθινα, κουτιά δερμάτινα, υφασμάτινα, τα κουκλιά γεμίζουν τα κουτιά, τα ξεχειλίζουν, μόνο ένα κουκλί ξεχωρίζει, το πιο αγαπητό, αυτό για το προσκεφάλι, τα άλλα είναι βαρετά, τα άλλα απλώς βωλοδέρνουν.

Στο αγόρι τυχαίνει ένα αυτοκινητάκι. Το αυτοκίνητο δεν λειτουργεί πια, η μια του πόρτα χάσκει, αλλά το αγόρι το κρατά σφιχτά, όσο σφιχτά μπορεί να κρατήσει ένα μικρό αγόρι, έτσι του είπε κι εκείνη, κράτα με τώρα σφιχτά, στη γλώσσα που καταλαβαίνει, κι εννοούσε δέσε με για πάντα μαζί σου, γιατί η ευχή της μάνας βγαίνει πάντα, όταν τη δίνει με αγάπη. Δεν θα το αφήσει να χαθεί κι αυτό, όπως τότε πάνω στη βάρκα, μέσα στα μεγάλα κύματα, μπλεγμένο στις φωνές των άλλων, των ομοφύλων, των ομοθρήσκων, σαβανωμένο στις κραυγές της μάνας, το αυτοκινητάκι είναι κρύο, το χέρι της ήταν κρύο, το αυτοκινητάκι το νιώθει πια ζεστό, ο κόσμος γύρω του είναι κρύος παρόλο που έξω έχει ήλιο, όπως παλιά στην πατρίδα του, τώρα κι εκεί έχει κρύο και σκοτάδι και μια γκρίζα μεταλλική βροχή με κίτρινες λάμψεις.

Το παιχνίδι δεν είναι ζωάκι για να το φροντίσεις

Εκείνο σε φροντίζει

Εκείνο σε νιώθει καλύτερα, σε κάνει να νοιώθεις καλύτερα, σου παίρνει τον πόνο, σου μαγκώνει τα δάχτυλα, κι ο πόνος μετατοπίζεται, μέχρι να εξαφανιστεί

Εκείνο είναι εκεί να το κοιτάς και να ξεχνιέσαι

Να του μιλάς το βράδυ όταν δεν θα σε παίρνει ο ύπνος

Από δω και μπρός θα είναι ο νέος σου φίλος

για τη νύχτα δίχως ύπνο, για τη μέρα χωρίς ψυχή

Η Γενική Ταχυδρομική στέλνει δωρεάν παιχνίδια και ρούχα για τους πρόσφυγες σε οποιονδήποτε κοινωνικό φορέα στην Ελλάδα. Εκμεταλλευτείτε το.

http://www.taxydromiki.gr/office-network