ρέκβιεμ για έναν γαλιδέα

ήταν που η μητέρα του το είχε παραμελήσει για χάρη των υπολοίπων ήταν που από την αρχή δήλωσε ανεξάρτητη φύση ξέκοψε για τα καλά παραμένοντας ωστόσο στην πρώτη γραμμή των γεγονότων-μην τυχόν και χάσει τα νέα της γειτονιάς-κι έτσι ζούσε στην άκρη της μάντρας αγναντεύοντας δεξιά κι αριστερά τους περαστικούς που και που έριχνε καμιά επιμελώς αδιάφορη ματιά στη μάνα με τα νιάνιαρα προστατευμένα στην αγκαλιά της άφαντος ο πατέρας περνούσε πάραυτα κάθε τόσο μήπως και από παραδρομή ανακάλυπτε καμιά παραπεταμένη μπαλίτσα από ψωμοτύρι που θα’χε ξεφύγει από την προσοχή των υπολοίπων έτσι καθισμένο ολημερίς νιαούριζε στη θέα των περαστικών και των ενοίκων του σπιτιού αναζητώντας άλλες συμμαχίες κι όταν άρχιζε η μουρμούρα δύσκολα σταματούσε μέχρι να του δοθεί η δέουσα σημασία κι αν προς στιγμή γύριζες το κεφάλι και το εντόπιζες με το βλέμμα άρχιζε η μικρή παράσταση: μπαινόβγαινε ανάμεσα από τα κάγκελα επιτρέποντας να του χαϊδέψουν τη ράχη αναποδογύριζε και ξάπλωνε στο στηθαίο αποζητώντας τη μητρική γλωσσίτσα έπαιρνε φόρα κι έφτανε μέχρι το χείλος από το πεζούλι σταματώντας ξαφνικά πριν προλάβεις να λαχταρίσεις χίλιους δυο τρόπους σκαρφιζόταν για να πλασαριστεί ανάμεσά μας του άπλωνες το χέρι ξάπλωνε και γουργούριζε στη χούφτα σου όσο μπόι του έλειπε τόσο θάρρος συσσώρευε κι όσο λαχταρούσε τη μητρική αγκαλιά άλλο τόσο φρόντιζε να τονίσει την ανεξαρτησία του μέρα με τη μέρα χόρταινε με αυτοπεποίθηση αντί με της μάνας του το γάλα και σιγά-σιγά άρχιζε να διασχίζει το δρόμο στην αρχή σαν παιχνίδι μετά αναζητώντας την παραπάνω γνώση να δει τον κόσμο από την απέναντι μάντρα

μα ήταν που ήταν κατάμαυρο ήταν που’ταν μια σταλίτσα δύσκολο να το ξεχωρίσεις με το σιδερένιο άρμα σου μες στο σούρουπο

στενάχωρος ο κόσμος τούτος για τις όμορφες ψυχές

*Γαλιδεύς*· ό τής γαλής σκύμνος. Κρατίνος "Ωραις.