Το τυχερό μου δεκατριάρι

13 είναι το νούμερο που δεν θα βρεις σε αεροπορικό κάθισμα. Το δωμάτιο 13 ή 113 ή 213, απουσιάζει από πολλά ξενοδοχεία. Αν δεν το κοιτάς, είναι σαν να μην υπάρχει. (Νομίζεις.) Ατυχώς, στην αρίθμηση των ετών, τα 13άρια είναι παρόντα. Δεν περάσαμε από το 2012 στο 2014. Νομίζω πως ακόμα κι αν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, αποφάσιζαν να παραλείψουν το 2013, στην Ελλάδα θα το διανύαμε με απόφαση της τρόικας (μεταφρασμένη σε πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου). 

Τόσοι πολλοί στόχοι, τόσο λίγος χρόνος. 

Και το 2013 υπήρξε έτος βραχύσωμο. Κυρίως γι  αυτούς που ξεψύχησαν πριν ακόμα τελειώσει. Με τη βοήθεια των διεθνών υποστηρικτών μας και των εκλεγμένων αντιπροσώπων  μας, το 2013 πάει για νέο ρεκόρ αυτοκτονιών. Το Δίκτυο Καταγραφής του Κέντρου Πρόληψης της Αυτοκτονίας κατέγραψε ήδη 231 αυτοκτονίες από τον Ιανουάριο μέχρι τον Αύγουστο του 2013. Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίζουμε τους θανάτους από μαγκάλια, σόμπες, κεριά. Χωρίς να προσμετράμε τους φόνους των φασιστών, τη μαυρίλα, την απελπισία, την ταπείνωση που ακόμα ανασαίνουν. Δηλητηριάζουν και αυτοφαρμακώνονται.

Έτσι λοιπόν θα χαιρετήσω τη χρονιά; 

Μετρώντας τη μακριά σειρά των εκλιπόντων; 

Μα, όχι!

Ίσως να φταίει που τα μυαλά μου δηλώνουν τόπο μόνιμης κατοικίας τα σύννεφα, ίσως να είναι προσωπικός αυτοματισμός, μια στρουθοκαμηλική άμυνα πασπαλισμένη με ολίγη γαϊδουριά. Μα είναι εδώ. Είμαι εγώ και με κοιτάω με επιείκεια. Δεν είναι του γούστου μου η αυστηρότητα ούτε και μου ταιριάζει. 

Επενδυτικές συμβουλές

Κανονικά τώρα, έπρεπε να δουλεύω για μια τεχνοοικονομική μελέτη. Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε σας, αλλά όταν απαιτείται προσήλωση σε μια δουλειά, ανακαλύπτω ένα σωρό άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Να γράψω ένα ποστ ας πούμε. Να μπερδέψω τα όρια. Να φύγω από το θέμα. Αγαπημένη συνήθεια η εκτροπή.

Μια και έφτασα ήδη στη δεύτερη παράγραφο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν φαντάζομαι να υπάρχει έστω και ένας που μπήκε σ’ αυτό το μπλογκ περιμένοντας να διαβάσει οικονομικές συμβουλές, ε; Η μόνη οικονομική συμβουλή που μπορώ να δώσω είναι να μην ακούτε τους οικονομολόγους. Σε καιρό κρίσης, το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι η λεκάνη της τουαλέτας κι αυτό, με τόσες πιθανότητες όσες και κάθε νηφάλιος κύριος.

Για άλλες επενδύσεις θα μιλήσουμε. Τις συνηθισμένες. Τις ασυνάρτητες. Τις φευγάτες. Α και για ένα όνειρο.