Το έτος 2018 - πανηγυρικώς

Μέσα στο 2018 που αποχαιρετούμε σε λίγο γιορτάσαμε, τιμήσαμε, μνημονεύσαμε:

50 χρόνια από την εξέγερση και τις διαδηλώσεις του Γαλλικού Μάη

100 χρόνια από την επανόρθωση της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας (έτσι ορίζεται επίσημα)

250 χρόνια του Εθνικού Τυπογραφείου της Πορτογαλίας

250 χρόνια του Βοτανικού Κήπου της Ajuda, στη Λισαβώνα

Για πρώτη φορά η 20 Μάη ως Παγκόσμια Μέρα Μέλισσας

25^η επέτειος του Συντάγματος της Ανδόρρας
100 χρόνια από το θάνατο των Gustav Klimt, Egon Schiele, Koloman Moser και Otto Wagner

500 χρόνια από τη γέννηση του Τιντορέττο

100 χρόνια από τη γέννηση του Χέλμουτ Σμιτ

75^η επέτειος του θανάτου του Κωστή Παλαμά 

70 χρόνια από την Ένωση της Δωδεκανήσου με την ηπειρωτική Ελλάδα

70 χρόνια από τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών

150 χρόνια από τη γέννηση του Raul Brandão, Πορτογάλου ποιητή και δημοσιογράφου

50 χρόνια χωρίς τον πρώτο και πιο δημοφιλή Πάπα Πίο, τον άγιο Πάπα, αφού 100 χρόνια πριν και όταν ήταν 31 ετών απέκτησε τα «σημάδια» του Θεού

150^η επέτειος του Συντάγματος του Λουξεμβούργου 

70^η επέτειος του Συντάγματος της Ιταλίας

100 χρόνια από τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου [CentenaryoftheendofWorldWarI] 

100 χρόνια από την ίδρυση της Αυστρίας

100 χρόνια από την ίδρυση της Τσεχοσλοβακίας και 25 χρόνια από την ίδρυση της Δημοκρατίας της Σλοβακίας

100 χρόνια από την ίδρυση της Πολωνίας

100^ηεπέτειος των Βαλτικών Χωρών

100^ηεπέτειος της Δημοκρατίας της Εσθονίας 

100^η επέτειος της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας

τα 50^α γενέθλια του βασιλιά Φιλίππου της Ισπανίας

η χρονιά που η σωρός της Simone Weil περνάει στο Γαλλικό Πάνθεον

50 χρόνια από την εκτόξευση του δορυφόρου ESRO-2B(IRIS)

420^η επέτειος από τη γέννηση του Ιταλού γλύπτη Gian Lorenzo Bernini

140^η επέτειος του Wimbledon

20^α γενέθλια της Google

100 χρόνια Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας

Από τον Απρίλη του 2018 η Αθήνα είναι η Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του Βιβλίου

την Αθήνα ως Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα Καινοτομίας

την Βαλέτα, ως Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης

τα 60 χρόνια του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

200 χρόνια από δημοσίευση της ιστορίας του Φρανκεστάιν από τη Mary Wollstonecraft Shelley

80 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Ζαχαριάδη

220 χρόνια από την ανακοίνωση της απομόνωσης του ατόμου πολωνίου και του ραδίου από τους Μαρί και Πιερ Κιουρί

100 χρόνια από τη γέννηση του Γιαννούλη Χαλεπά

500 μείον 1 χρόνια από το θάνατο του Leonardo DaVinci

40 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση του Tom Waits στη μεγάλη οθόνη

50 χρόνια μετά τη σφαγή διαμαρτυρόμενων φοιτητών στο Tlatelolco του Μεξικού, 300 νεκροί κανείς ποτέ δεν καταδικάστηκε

1 χρόνο από την είσοδο σε τροχιά του διαστημοπλοίου του Cassini γύρω από τον Κρόνο

230^η επέτειος της γέννησης της Mary Prince, εθνικής ηρωίδας των Βερμούδων 

180 χρόνια από τη Βρετανική πράξη κατάργηση της σκλαβιάς που απελευθέρωσε πάνω από 800.000 σκλάβους στις Βερμούδες

70 χρόνια ανεξαρτησίας της Σρι Λάνκα (Κεϋλάνης)

Γιορτή Περαχέρα στο Κάντι

40 χρόνια της ανακήρυξης του Κίτο και των Γκαλαπάγκος ως Μνημεία Κληρονομιάς

10 χρόνια TVXS
10 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου

75 χρόνια από την ίδρυση της Γιουγκοσλαβίας, οι έξι σοσιαλιστικές δημοκρατίες που την αποτελούσαν έχουν πλέον αυτονομηθεί

44 χρόνια διαγαλαξιακού ραδιομηνύματος του Arecibo

Ο Leonard Bernstein το 2018 θα γινόταν 100 χρονών 

90^α γενέθλια της Maya Angelou-θα γιόρταζε αν ζούσε

185^ηεπέτειος από τη γέννηση του Αλεξάντερ Πορφυγιεβιτς Μποροντίν

40 χρόνια από την ανακήρυξη της Λίμνης Τικιτάκα ως Εθνική Προστατευόμενη Περιοχή

105 χρόνια από την κατάκτηση του Ολύμπου από τους F.Boissonnas, D.Baud-Bovy και Χρήστο Κάκκαλο

50 χρόνια μετά τις μαζικές φοιτητικές ταραχές στο Βελιγράδι, μερικά αιτήματα των φοιτητών-τελικά-ικανοποίησε ο Τίτο

100 χρόνια γιορτάζει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης στην Αθήνα

100 χρόνια από τη θεσμοθέτηση του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τις γυναίκες του Ηνωμένου Βασιλείου, η πρώτη ψηφοφορία των γυναικών

20 χρόνια Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

50 χρόνια από την Άνοιξη της Πράγας

(7 χρόνια λειτουργίας αυτού του συνεταιριστικού ιστολογίου, που ψυχορραγεί, αλλά ποτέ δεν πεθαίνει)

Σεκόγια

Photo by Jonathan Irish (National Geographic)

Χθες, η Μάνα, ένα από τα σκυλάκια που ταΐζει η Ρουμπίνη στη δουλειά, εμφανίστηκε γεμάτη τσιμπούρια. Το τρομαχτικό ήταν πως 2-3 από αυτά -δεν αντεχόταν να τα μετρήσεις με ακρίβεια- ήταν μέσα στο αριστερό της μάτι. Κι ενώ την καταλυπηθήκαμε και κάθε που την κοιτούσαμε, αναφωνούσαμε: αχ, τι έπαθες! Τι έπαθες! η ίδια αντιδρούσε όπως τα υπόλοιπα 7 αδέσποτα. Λες και δεν συνέβαινε τίποτα καινούργιο, τίποτα κακό. Σκεφτόμουν, αν η Μάνα, ήταν άνθρωπος, θα είχε διαταραχθεί η συμπεριφορά της, θα απέκλινε από την κανονικότητα.

Από ποιά κανονικότητα όμως;

Αχάραγα σήμερα το πρωί, στην στάση του λεωφορείου, μας πλησίασε μια μεσήλικη άστεγη. Άλουστα μπερδεμένα μαλλιά, σκυφτό κορμί-καβούκι, βρώμικο μπουφάν, πάνινα παπούτσια, δυο κακοπαθημένες τσάντες-τι κουβαλούν οι άστεγοι; Έψαχε να πιάσει κουβέντα σαν πεινασμένη. Μπορεί νάταν στ' αλήθεια πεινασμένη, αλλά  η ανθρώπινη επαφή της έλειπε περισσότερο. Κι από τον τρόπο που χαμογελούσε σε όλους, η αγκαλιά ήταν αυτό που λαχταρούσε. Δυσκολευόμουν να την κοιτάξω. Το ένα της μάτι μισόκλειστο από κάποια μόλυνση, όπως της Μάνας. Όμως εκείνης πέρα από τη μορφή, είχε κλονιστεί η μέσα της ισορροπία. Ήταν σαφές πως κάτι είχε μετακινηθεί. Ο χόρος, ο χρόνος, μνήμες είχαν διαγραφεί και κάποιες άλλες προβάλονταν σαν τώρα. Βραχυκύκλωμα. Κι ωστόσο ήταν γλυκύτατη. Άρχισε να μου μιλάει, όπως θα μίλαγε μια μητέρα στην διπλανή της στο παγκάκι της παιδικής χαράς. Μάντευε ή προσπαθούσε με αρκετή επιτυχία να μαντέψει ποια δουλειά κάνω, πόσα παιδιά έχω, ότι πρέπει να είναι καλά παιδιά κι αυτό κυρίως μετράει. Δεν τα καταλάβαινα όλα- της λείπανε δόντια και δεν άρθρωνε σωστά, έσπευδα να συμφωνήσω όμως σε ότι κατέληγε ερωτηματικά, έσπευδα να χαμογελάσω από τύψεις που φοβόμουν να την αγκαλιάσω. Μάντευα, μπορεί κι ολότελα λάθος, πως η κανονικότητα της ζωής της διακόπηκε σε μια παιδική χαρά κι έκτοτε έχασε αυτό που εντός μας ορίζουμε κανονικό. Όχι όμως αυτό που θεωρούν οι άλλοι κανονικό. Όχι αυτό. Μπήκα στο λεωφόρειο και την εγκατέλειψα μόνη με τύψεις για την ανθρωποσιχασιά μου και προσπαθώντας να ορίσω την κανονικότητα. Χωρίς μεγάλη επιτυχία.

Τα πρωινά αποφεύγω να διαβάζω ειδήσεις. Τα κακά νέα είναι ούτως ή άλλως αναπόφευκτα. Πού και πού ρίχνω μια ματιά σ΄αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες του Νational Geographic. Σήμερα χάζευα τα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ κι έπεσα σ΄αυτό το συγκλονιστικό δάσος από σεκόγιες. Α, μπράβο, σκέφτηκα. Αυτό είναι το κανονικό! Αυτή η απαρέγκλιτη ευθυγράμμιση ανάμεσα στις ρίζες και στον ουρανό. Η σεκόγια είναι η κανονικότητα και το φωνάζει με το τεράστιο κορμί της. Τα σκυλιά το γνωρίζουν. Οι άνθρωποι πάλι, ιδέα δεν έχουμε.

μια στιγμή

σήμερα αποφεύγει την άσκοπη επικοινωνία, δεν πρέπει να έχει κάποιο περισπασμό, το είχε από καιρό στοχεύσει κι αποφασίσει, κι έτσι έχει ξεκινήσει την προσπάθεια αυτή, να αναδειχτεί η βασίλισσα της μέρας στο πιο δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο, να τους αποστομώσει όλους, να τη λατρέψουν και να πέσουν στα πόδια της, και να τώρα που της δινόταν η ευκαιρία αυτή· έχει επιλέξει προσεκτικά τη μέρα,  είναι η μέρα που τα δίκτυα χτυπάνε κόκκινο, που όλος ο κόσμος ρίχνει μια ματιά στους λογαριασμούς του, ελπίζοντας ότι κάποιος θα του άφηνε μήνυμα, εικονομήνυμα, emoji, videoμήνυμα, θα του έστελνε DM, SMS, MMS, live-video, στο ίνμποξ, στο fb ή στο messenger, στο skype ή στο viber, στο messenger ή στο whatsapp, στο wechat ή στο insta ή στο google-πλας ή στο τουίτερ…

καιρό τώρα δούλευε για τη στιγμή αυτή: έχει αξιολογήσει την κατανομή και τη διασπορά των χρηστών ανά χώρα, ανά ηλικία, ανά status, ανά γλώσσα, ανά θρησκεία, έχει χαθεί σε πίνακες και ινφογκράφικς λογαριασμών, επιθυμιών, προϊόντων, καρδιών, φατσών, έχει ξεψαχνίσει την αυτοκρατορία της Γκούγκλης, έχει ξεσκονίσει το statista κι έχει βρει τα δημοφιλέστερα μπλογκς, τις επιτυχέστερες αναρτήσεις, τους διασημότερους λογαριασμούς, αυτούς με τους περισσότερους φόλουερς, έχει καταγράψει σορτάροντας τις λέξεις που είχαν χρησιμοποιήσει, αυτές που σε συνδυασμό με τις δημοφιλέστερες αναρτήσεις, μάζεψαν τα περισσότερα λάικς τον τελευταίο αιώνα, έχει ψυχανεμιστεί τι ‘κόβουν’ οι πάσει φύσεως moderators και τι προμοτάρει ο αλγόριθμος…

συνεργάστηκε με έναν χάκερ, τον είχε αφήσει να πιστέψει ότι θα έβγαιναν κιόλας, του είχε δώσει ελπίδες πως θα τα έκαναν όλα, μέσα σε λίγη-οπωσδήποτε-ώρα, αποκομμένοι από τα καλώδιά τους, date-out χωρίς έξυπνες συσκευές-τραγωδία θα ήταν, τώρα που το ξανασκεφτόταν στραβομουτσουνιάζοντας, της είχε αποκαλύψει λοιπόν κάποιες ιστοσελίδες και κάποιες συνομιλίες μεταξύ ελεγκτών κοινωνικής κυκλοφορίας, την είχε φέρει σε επαφή με κάποιον που έπαιζε στα δάχτυλα τους αλγορίθμους, εντάξει με αυτόν χρειάστηκε να παραβεί τις αρχές της, αλλά άξιζε, αφού της είχε δώσει πρόσβαση στους λογαριασμούς με τους εκατομμύρια φόλουερς, τους είχε παρακολουθήσει, τους είχε μεθοδικά αναλύσει με εξισώσεις για big data που τις είχε αντιγράψει από  προσωπικές ιστοσελίδες των developers, έχει συλλέξει κάθε πληροφορία και, παραβαίνοντας κανόνες ιδιωτικότητας και ασφάλειας, έχει μεγιστοποιήσει την πιθανότητα να πετύχει το σκοπό της,

έχει επιλέξει προσεκτικά τις λέξεις, ώστε να είναι πολιτικά ορθές, να έχουν οικουμενικότητα, να μπορεί να προβληθούν και να μοιραστούν από κάθε φυλή, δος μου τη λέξη σου πάρε το χέρι μου, της είπε κάποιος παλιός-οικουμενικός, κι αν η λέξη δημιουργούσε πρόβλημα σε κάποια γλώσσα χρησιμοποίησε σύμβολα, έχει διαλέξει τη μουσική επένδυση, έχει ακούσει και ξανακούσει τη μουσική που έστειλε η ΝASA στο διάστημα, έχει διαλέξει τα χρωματικά μοτίβα της και έχει ενσωματώσει schumann resonators, έχει οπτικοποιήσει τις περισσότερες παραμέτρους, μερόνυχτα με uploading και downloading, meta-γλωτίζοντας, μετα-δίδοντας και μετακινώντας,

έχει διαλέξει την κατάλληλη χρονική στιγμή, να πετύχει το βουδιστικό τρίγωνο: να θέλεις να πεις-να θέλει να ακούσει-να είναι η κατάλληλη στιγμή, τα τσέκαρε και τα ξανατσέκαρε όλα, από την αρχή κι από την ανάποδη, χρησιμοποιώντας μια cross-πλατφόρμα, που διαχειριζόταν data από όλα τα λειτουργικά-ex-DOS, Linux, MAC-OX, MAC-DOS, Windows, UNIX, UBUNTU, Mint, Haiku- έτσι ώστε να ανέβει ταυτόχρονα και σε όλα τα δίκτυα η τέλεια ανάρτησή της, και να υπάρχουν τα κατάλληλα smart-links να φέρνουν τα λάικς και τους φόλουερς προς αυτήν, τη μοναδική στιγμή, τη στιγμή που όλοι οι ενεργοί χρήστες θα έμπαιναν στο δίκτυό τους,

αχ μόνο να προλάβαινε…