Λόγω της ημέρας

Η Παρασκευή είναι η μέρα που μετατρέπομαι σε ιδιοφυές κογιότ.

Καταστρώνω σχέδια για την υπόλοιπη μέρα, το απόγευμα, το βράδυ, το Σάββατο, την Κυριακή, την ερχόμενη βδομάδα, τα επόμενα ταξίδια, την κατάκτηση του διαστήματος, το μέλλον της ανθρωπότητας και αν είχα δεδομένα για τη μεταθανάτια ζωή, θα έστηνα ένα σκηνικό για τον παράδεισο ή μια εναλλακτική μορφή κολασμένης προοπτικής, φιλικής στο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Εδώ που τα λέμε, ποιος χρειάζεται τα δεδομένα;

Η Παρασκευή είναι το σημείο Α στο διάγραμμα της φυσικής, όπου το σώμα λόγω θέσης, κατέχει τη μέγιστη δυναμική ενέργεια. Μπορεί να τη μετατρέψει σε κίνηση, σε θερμότητα, σε έκρηξη, σε χαρά, σε κατανάλωση ρακής, σε ό,τι γουστάρει – μη ρωτάς - ό,τι θέλει θα κάνει. Αρκεί να μην κοιτάξεις κάτω.

Την Παρασκευή επιστρέφεις στην αήττητη εφηβεία, στα σχέδια του τύπου: όταν μεγαλώσω, θα γίνω αστροναύτισσα. Βλέπεις ήδη τη NASA να σου χαμογελάει. Χωρίς  αν, προϋποθέσεις, πανελλήνιες και άλλες εφιαλτικές διαδικασίες, δείκτες ανεργίας, σκιές αποτυχίας και φόβου.

Τα ατυχήματα της Παρασκευής είναι τα μόνα που γιατρεύονται με ένα πατ-πατ. Γιατί αυτή τη μέρα, τα χέρια των φίλων γίνονται θαυματουργά. Οι δίοδοι της χαράς αστράφτουν, χωρίς εμπόδια και τέλη κυκλοφορίας. Η Παρασκευή είναι ανώδυνος έρωτας.

Αν η Παρασκευή ήταν ενεργό ηφαίστειο, θα ξεχείλιζε διαγράμματα, αναζητήσεις, όνειρα, σχέδια Α, Β και τελικές λύσεις.

Να λοιπόν μια πρόταση τελικής λύσης:

Αν υποθέσουμε πως κάποιος κατάφερνε να εκμεταλλευτεί ενεργειακά την εγκεφαλική δραστηριότητα της Παρασκευής, θα τερμάτιζε οριστικά τη χρήση των ορυκτών καυσίμων. Θα γινόμασταν όλοι τόσο εύποροι, όσο οι Σαουδάραβες στα πικς της τιμής του βαρελιού. Αέρια θερμοκηπίου θα εξέπεμπαν μόνο οι αγελάδες. Οι περιβαλλοντολόγοι θα σταματούσαν να διαφωνούν για την απόδοση των ανεμογεννητριών και η χρηματιστηριακή αξία των φωτοβολταϊκών θα κατέρρεε. Αυτό μπορεί να προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, κι η οικονομία, οι εργασιακές συνθήκες, ο αριθμός των Παρασκευών ανά βδομάδα, η διαθέσιμη χαρά και ενέργεια, το ποσοστό της παγκόσμιας γκρίνιας σε σχέση με την παγκόσμια ψυχική διάθεση, ο κόσμος όπως τον ξέρουμε, όλα αυτά να άλλαζαν και να άλλαζαν σε μια Παρασκευιάτικη επανάσταση χωρίς παιδιά για φάγωμα.

Οπότε, μετά από αυτό το αντικειμενικό, τεκμηριωμένο και βαθιά επιστημονικό ποστ, ξέρετε προς τα πού πρέπει να πιέσετε τους πολιτικούς να κατευθύνουν την ερευνητική κοινότητα και τα σχετικά κονδύλια.

Πάω τώρα να καταστρώσω το επόμενο σχέδιο. Εσείς κρατήστε μακριά μας τα κυριακάτικα απογεύματα.