Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Τα βαμπίρ των νέων


Κάποιες φορές, οι ταινίες σε στοιχειώνουν. Κάποιες φορές, το πετυχαίνουν αυτό, καλύτερα κι απ’ την πραγματικότητα. Ακόμα κι αν μιλάμε για  τη δική σου καθημερινότητα.
Πώς το κάνουν αυτό; Ίσως η απάντηση βρίσκεται στη δίωρη καθήλωση. Βλέπεις, η καθημερινότητα έχει περισπασμούς. Το σινεμά αντίθετα, σε χώνει σε μια δίωρη ενδοσκόπηση. Σε ένα είδος διαλογισμού, όπως και το θέατρο, μόνο που η αφαιρετικότητα του δεύτερου, πιθανόν να λειτουργεί και ως περισπασμός -με εξαίρεση, τις σπάνιες εκείνες παραστάσεις, όπου η αμεσότητα σου κόβει την ανάσα.

Στον κινηματογράφο αντίθετα, η εικόνα είναι έτοιμη, δεν απαιτεί τη συνέργεια της φαντασίας κι όλη η πνευματική ενέργεια επικεντρώνεται στην ιστορία.
Για παράδειγμα το Nightcrawler . Δεν είναι ούτε η καλύτερη, ούτε η ομορφότερη ταινία που είδα, αλλά είναι απ’ αυτές που κολλάνε στο δέρμα. Δημιουργεί δεσμούς με την πραγματικότητα ανακαλώντας ξανά και ξανά συνειρμούς .

Ο νυχτερινός ανταποκριτής (NightCrawler)  μιλάει για τα ΜΜΕ. Αυτά τα ΜΜΕ που μας μιλούν , με τη σειρά τους, μέρα-νύχτα. Περιγράφει τη δημιουργία της είδησης , τη γέννησή της, το χειρισμό της, την ενορχήστρωση του ψυχολογικού της αντίκτυπου στο κοινό. Ο πρωταγωνιστής, ο εξαιρετικός Tζέικ Τζίλενχαλ, ως Λου Μπλουμ, είναι ένα πρότυπο του φιλευθερισμού. Πιστός θιασώτης του αμερικάνικου ονείρου, αραδιάζει τσιτάτα για τη στοχοπροσήλωση, την άοκνη δουλειά, τις στατιστικές, τις άμισθες  -εν ανάγκει και σε καιρό κρίσης- σχέσεις εργασίας, τις αναγκαίες, μα τόσο πρόθυμες παραχωρήσεις. Τη φιλοδοξία, πάνω απ’ όλα κι ας φλερτάρει με τη τρέλα.

Οι σχολιαστές της δικής μας επικαιρότητας και των μεγάλων μιντιακών συγκροτημάτων, θα λάτρευαν τα λόγια του. Θυμίζουν τόσο το ευαγγέλιο της ευρωπαϊκής σύγκλισης και του μετώπου της κοινής –όπως ακριβώς κι οι πόρνες- λογικής. Μόνο που ο κύριος Μπλουμ είναι ξεκάθαρα αηδιαστικός.  Και όσο προχωράει η υπόθεση, γίνεται όλο και πιο σιχαμένος. Αυτό το πρότυπο γίνεται μια αληθοφανέστατη καρικατούρα, που θα την αρνηθούν –είναι σίγουρο- και οι πιο πιστοί θιασώτες των ιδεών που πρεσβεύει. Δηλαδή, θα αρνηθούν την εικόνα τους στον καθρέφτη.  Ίσως γι αυτό, η ταινία δεν διακρίθηκε στις διάφορες απονομές βραβείων.

Ο Λου κυνηγάει το αίμα σαν βρικόλακας. Μοιάζει κιόλας με βρικόλακα. Κατάχλωμος, ισχνός, μονίμως στην τσίτα. Παπαράτσι της δυστυχίας και του πόνου, καταλήγει να γίνεται δημιουργός τους, θυσιάζοντας ακόμα και το συνεργάτη του προκειμένου να πετύχει την καλοπληρωμένη αποκλειστικότητα, τη φιλόδοξη υπέρβαση και την καταξίωση.
Η είδηση δεν ελέγχεται για την ακρίβειά της. Από κανέναν.  Η δημοσιογραφία δεν απαιτεί δεσμούς με την αλήθεια. Αποκλειστικό προαπαιτούμενο είναι τα λίτρα του αίματος που οφείλουν να στάζουν όσο πιο κοντά γίνεται στην οθόνη. Την παραποιημένη εικόνα, την πλασμένη και βολική πραγματικότητα, θα τη χρησιμοποιήσουν οι αρχισυντάκτες για να ασκήσουν την υπνοθεραπεία τους στο κοινό ψιθυρίζοντας:
Φόβος!
 Τρόμος!
Πανικός!
Κλειδωθείτε και παρακολουθείστε μας!
Μόνο εμάς! Όχι, τους άλλους! (που είναι ίδιοι με εμάς, αλλά εμείς σας δείχνουμε πιο πολύ αίμα.)

Όπως ακριβώς συνέβη  με την πρόσφατη αεροπορική συντριβή. Κανείς δεν περιμένει το πόρισμα των ειδικών. Ένας εισαγγελέας λέει πως άκουσε την ήρεμη ανάσα του συγκυβερνήτη που είναι επομένως αυτόχειρας, δολοφόνος, τρελός για δέσιμο. Κι ας λένε οι έμπειροι πιλότοι πως το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι τόσο θορυβώδες που αποκλείεται να ακούσεις ανάσες, ταραγμένες ή ήσυχες. Ο τρελός μπαμπούλας βολεύει στο ξεπούλημα της είδησης. Βολεύει την αεροπορική εταιρεία που θα πληρώσει χαμηλότερες αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων, βολεύει και την κατασκευάστρια που έτσι κι αλλιώς, δεν έχει ανάγκη κανέναν. Γιατί έχει αγοράσει σχεδόν ότι παράγεται σε αεροπορικό υλικό, από ελικόπτερα, αεροπλάνα έως ερευνητικά κέντρα. Να μην έχει επιρροή και στα ΜΜΕ; Εδώ διαμορφώνει την ευρωπαϊκή πολιτική και τους μηχανισμούς ελέγχου. Κάνει τους ανταγωνιστές να μοιάζουν μικρομάγαζα ή βρίσκει τρόπους να τους βγάλει εκτός αγοράς.
 Αν η αλήθεια αποδειχτεί κι αυτή βολική, έχει καλώς. Θα προβληθεί αναλόγως. Αν όχι, δεν θα τη μάθουμε ποτέ ή θα την πληροφορηθούμε –χρόνια μετά- με ένταση πολύ χαμηλή. Σαν την ανάσα του συγκυβερνήτη ένα πράγμα.  Τα θύματα, οι συγγενείς, είναι προϊόντα αναλώσιμα. Όπως ακριβώς και τα σφαγιασμένα πτώματα του Nightcrawler.  Το κυνήγι των ανθρώπων με ψυχικές διαταραχές είναι ένα κοινωνικώς αποδεκτό bullying. Γιατί στη συγκεκριμένη εκδοχή ξεπουλάει. Προχτές ξεπούλαγε το θύμα του bullying, αλλά αυτό πάει, πάλιωσε. 

Τώρα, τα λαγωνικά του αίματος ξεχύνονται για το επόμενο πτώμα. Αν είναι ένα ολόκληρο κράτος, τόσο το καλύτερο.  Ας είναι όμως και το δικό τους το κορμί, του πρώην συνεργάτη, όπως στην περίπτωση του παλαιότερου παπαράτσι της ταινίας που πέφτει θύμα τροχαίου κι ο θάνατός του καταγράφεται στο φακό του Λου. Την ώρα που ξεψυχάει. Γιατί και η ψυχή πουλάει. Κυρίως την ώρα που βγαίνει.

13 σχόλια:

  1. Nefosis μου, είχα διαφορετική αντίληψη ορισμένων γεγονότων. Παραδείγματος χάριν, έχω πετάξει πάνω από τεσσερισήμισι ώρες σε πιλοτήριο του Airbus A320 και είναι πάρα πολύ αθόρυβο... ακόμα περισσότερο αθόρυβο από άλλα επιβατικά τζετ με τα οποία έχω πετάξει στο πιλοτήριο από το 1985 ως το 2004. Τα πιλοτήρια είναι αθόρυβα επειδή βρίσκονται μπροστά-μπροστά, και υπάρχει και ηχητική μόνωση. Επίσης, από τα ακουστικά-μικρόφωνα (από τα οποία καταγράφει και ήχους το "μαύρο κουτί" μεταξύ άλλων μικροφώνων στο πιλοτήριο) ακούς τις αναπνοές των άλλων ακόμα και όταν μιλάμε. Καμιά φορά οι πιλότοι μου λέγανε να απομακρύνω το μικρόφωνο από το μάγουλό μου γιατί με άκουγαν να αναπνέω. Άλλα μικρόφωνα καταγράφουν ήχους επίσης, και μπορούν να απομονωθούν και οι πιο αχνοί και απειροελάχιστοι ήχοι με ειδικά ψηφιακά προγράμματα. Ποιοί ..."έμπειροι πιλότοι" λένε το αντίθετο; Μήπως την γνωμάτευση αυτών των ..."έμπειρων πιλότων" την μετέδωσε πρακτορείο ειδήσεων που δεν είναι περισσότερο σόι από του Τζέηκ Γκίλενχωλ στην ταινία; Όπως σωστά λες, που ξέρουμε ποιόν να πιστεύουμε...

    Πάντως ο "τρελός μπαμπούλας" σίγουρα δεν βολεύει την εταιρεία. Το αντίθετο. Επειδή οι άνθρωποι σκοτώθηκαν με τον τρόπο που σκοτώθηκαν, ακριβώς γι' αυτό, επειδή ήταν υπ' αιτιότητα του πιλότου άρα ευθύνη της εταιρείας, και διπλή ευθύνη γιατί ήταν ψυχασθενής, θα πάρουν τις μεγαλύτερες αποζημιώσεις που έχουν δοθεί ποτέ. Για την ώρα υπολογίζεται σε 2.000.000 δολάρια ανά νεκρό, και κινδυνεύει η οικονομική ακεραιότητα της Λουφτχάνσα, η οποία έχει ήδη "βάλει στην άκρη" 300.000.000 δολάρια για αποζημιώσεις. Αλλά μπορεί να πάει και ψηλότερα. Εξαρτάται από τους νόμους της χώρας του κάθε επιβάτη. Πριν 20 χρόνια περίπου, ένα 757 έπεσε στον Ειρηνικό από λάθος της συντήρησης εδάφους της εταιρίας του Περού, και η εταιρία είχε πληρώσει 1.000.000 ανά νεκρό και χρεοκόπησε αργότερα. Οι οικογένειες της Air France που έπεσε στον Ατλαντικό μεταξύ Βραζιλίας και Αφρικής έφτασαν μεταξύ 177.000 και 1.150.000 δολάρια ανά νεκρό από διαφορετικά δικαστήρια σε διαφορετικές χώρες.

    Η ταινία Nightcrawler είναι μια cautionary tale (μία αλληγορία ηθικής παρακμής) που χρησιμοποιεί την υπερβολή για να καυτηριάσει την ευκολία με την οποία η δίψα για το προσωπικό κέρδος μπορεί να υποσκελίσει την ηθική και τον επαγγελματισμό και να οδηγήσει σε απρόβλεπτες περιπλοκές. Ο "ήρωας" είναι ένας απαταιώνας διψασμένος για κέρδος που καταφέρνει να αναρριχηθεί στα μικρά τοπικά κανάλια νέων του Λος Άντζελες που θα έκαναν οτιδήποτε για περισσότερη ακροαματικότητα. Μία πιο ρεαλιστική εικονογράφηση της δημοσιογραφίας στις ΗΠΑ είναι η σειρά The Newsroom με τον Τζεφ Ντάνιελς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχει αναμεταδοθεί σε πολλά μέσα αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=nAvkM98uUks
    Αναφέρει το συγκεκριμένο τύπο Α320. Δεν ξέρω με ποιο α/φος πέταξες μια και υπάρχουν πολλά μοντέλα και όσο νεώτερα, τόσο λιγότερο θορυβώδη.
    Απ' όσο γνωρίζω πάντως, ένας από τους βασικούς σχεδιαστικούς στόχους της AIRBUS είναι το Low Noise Design. Για την πολιτική των αποζημιώσεων, φαντάζομαι θα υπάρχει σχετική νομολογία, την οποία δεν γνωρίζω παρά μόνο από τα δημοσιεύματα. Εφόσον, ο πιλότος μοιάζει να ξεγελάει την εταιρεία, δεν ξέρω πόσο υπαίτια είναι η δεύτερη.

    Eπίσης, το προμοτάρισμα της είδησης του τρελού πιλότου πυροδοτήθηκε από την Bild, έντυπο ανάλογο της ελληνικής Espresso. Η είδηση πούλησε τρελά και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι στοχοποιώντας άκριτα ανθρώπους με ψυχικές ασθένειες.
    Μπορεί τα πράγματα να είναι όπως παρουσιάζονται από τα ΜΜΕ.
    Ίσως κάποια στιγμή να μάθουμε τι έγινε, ίσως όχι.
    Ο Μπλουμ είναι όντως όπως τον περιγράφεις και μοιάζει πάρα πολύ με τους "ρεπόρτερς" των ελληνικών ΜΜΕ, αλλά νομίζω και πολλών ευρωπαϊκών. Επίσης, θυμίζει κάποιους αρχισυντάκτες μεγάλων και πάλαι ποτέ αξιόπιστων εφημερίδων οι οποίοι κατασκευάζουν ειδήσεις κατά παραγγελία και ατιμώρητα.
    Αυτό που θέλω να τονίσω εδώ, είναι η έλλειψη πραγματικής δημοσιογραφικής προσέγγισης, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Ελλάδα. Καμιά προσπάθεια διασταύρωσης της είδησης εφόσον ο τίτλος πουλάει (μια και ελάχιστοι θα κάτσουν να διαβάσουν κείμενο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πρώτη αναφορά για το περιεχόμενο του μαύρου κουτιού ηχογράφησης δεν έγινε από το Μπιλτ αλλά από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης και το πρακτορείο ειδήσεων AFP το βράδυ μεταξύ 25 και 26 Μαρτίου.
      http://www.nytimes.com/2015/03/26/world/europe/germanwings-airbus-crash.html?_r=0
      Επιβεβαιώθηκε αμέσως από τον Γάλλο Εισαγγελέα, από το γραφείο του οποίου είχαν μάθει οι NYT την είδηση.
      http://www.theguardian.com/world/live/2015/mar/26/germanwings-plane-crash-investigation-press-conference-live-updates-4u9525
      Αμέσως επιβεβαιώθηκε και από την Γκάρντιαν, και μετά παρέλαβαν την ιστορία η Μπιλτ κλπ. Δυό μέρες αργότερα σε εκτενή συνέντευξη ο εισαγγελέας έδωσε πρωτοφανούς λεπτομέρειας συνέντευξη τύπου όπου τα επαναεπιβεβαίωσε.

      Αγαπητή μου Nefosis έχεις απόλυτο δίκιο για το ότι υπάρχει "έλλειψη πραγματικής δημοσιογραφικής προσέγγισης, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Ελλάδα". Σαν αποτέλεσμα πολλοί ενσυνείδητοι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ακούνε και διαβάζουν μόνο ότι τους σερβίρουν, αλλά υπάρχουν πάντα και οι άλλοι, εκείνοι που δέχονται τα πάντα με το φως του πως ταιριάζουν σε θεωρίες σκοτεινών συνωμοσιών...

      Το Airbus A320 που πρωτοπέταξε το 1987 είναι ένας τύπος που δεν έχει αλλάξει από τότε, εκτός από αναβαθμίσεις οργάνων και λειτουργιών, όχι όμως βασικής κατασκευής.

      Ο πρώην πιλότος της Air France που μιλάει στο βίντεο (ένας, ενικός όχι πληθυντικός) είναι δυστυχώς γραφικός σε ορισμένα συγκεκριμένα σημεία κάτι που είναι περισσότερο εμφανές στην περιγραφή του των ακουστικών μειώσεως θορύβου. Ο "θόρυβος" στο πιλοτήριο δεν είναι "υψηλός" ή "δυνατός": είναι έναν απαλό, συνεχές "χσσσσσσ" του αέρα έξω από την άτρακτο που με την ταχύτητα του αεροπλάνου την ακουμπά με 265 κόμβους την ώρα. Τα ακουστικά προσβλέπουν στην μονοτονία αυτού του απαλού μονότονου, πληκτικού περιβάλλοντος. Η εταιρεία Bose είχε δώσει για 3 μήνες δωρεάν τα καινούργια της ακουστικά στον Κώστα να τα δοκιμάσει (αξίας χιλίων δολαρίων) και τελικά ο Κώστας δεν τα πήρε γιατί σαν πιλότος ένοιωθε ότι τον απομόνωναν από το περιβάλλον. Επίσης, όταν αλλάζεις το setting του αυτόματου πιλότου δεν ακούγεται το κουμπί που πατάς αλλά ακούγεται ένας προειδοποιητικός ήχος σαν καμπανάκι. Την συνέντευξη αυτού του πιλότου του την μετέφρασα και η απάντησή του Κώστα ήταν "He is a nut! thank God the interviewers called him on his BS" ("Μπι-Ες" είναι καθομιλούμενη συντομία του μπούλσιτ).

      (Για να μην ακούγομαι σαν ξερόλας από όποιον πιθανόν δεν με ξέρει, και ζητώντας συγγνώμη για τα σεντόνια -πήρα το θάρρος επειδή με ξέρεις) Σαν φωτογράφος Αγγλικής εταιρείας τουρισμού είχα πετάξει στο πιλοτήριο προς και από Ελλάδα (γιατί η καμπίνα ήταν γεμάτη επιβάτες) με διάφορους τύπους αεροπλάνων τσάρτερ του εργοδότη μου, και τα Airbus πράγματι έχουν λιγότερο θόρυβο από τα Boeing. Και μετά μπαίναμε με άδεια στο πιλοτήριο επιβατικών τζετ για τον Κώστα όταν ήταν μικρός για πολλές ώρες. Τώρα ο Κώστας όπως ξέρεις πετάει 767 από Νέα Υόρκη προς Ευρώπη. Όσο για μονοκινητήρια με προπέλες, αυτά είναι πολύ θορυβώδη! Δεν μπορείς να ακούσεις τίποτα, εκτός από την αναπνοή των άλλων από τα ακουστικά-μικρόφωνα :-) Έχω εννέα ώρες σε Σέσνα και Ντάιμοντ του Πανεπιστημιόυ με εκπαιδευτή μου τον Κώστα. Είναι ωραίο να εκπαιδεύεται κανείς από τον γιό του :-)

      Διαγραφή
    2. Η εταιρεία είναι 150% υπεύθυνη κατά τον νόμο, και περισσότερο όταν η (ατελής) οργάνωσή της επέτρεψε σε έναν ψυχασθενή να την ξεγελάσει. Στην προκειμένη περίπτωση έχει ...τριπλή ευθύνη γιατί αποκαλύπτεται τώρα ότι γνώριζαν για την κατάθλιψή του.

      Διαγραφή
    3. Δημήτρη, επέτρεψε μου να διατηρώ επιφυλάξεις, σε αντίθεση με τις φυλλάδες που βγάζουν αποφάσεις πριν από το πόρισμα των ειδικών. Δεν ξέρω πότε πρωτοδημοσίευσε η Bild την άποψη του εισαγγελέα και μια και είναι γερμανική, μου είναι δύσκολο να το ψάξω. Πάντως τα ελληνικά ΜΜΕ αυτή επικαλούνταν εξαρχής και όχι τους Τ ή τον Guardian (αλλά βέβαια τα ΜΜΕ δεν είναι και ότι πιο αξιόπιστο κυκλοφορεί). Επίσης, το ότι βασικός στόχος των αεροναυπηγικών ερευνών παραμένει η μείωση των θορύβων δεν είναι συνωμοσιολογία. Πριν κάνεις παντιέρα μια άποψη, όπως τη χειρίστηκαν τα ΜΜΕ, καλό είναι -αν είσαι δημοσιογράφος- να σκέφτεσαι τον αντίκτυπο που θα προκαλέσει σε εκατομύρια ανθρώπους που στοχοποιούνται. Επίτρεψε μου να μην υιοθετώ ότι διαβάζω, κυρίως όταν κάνει πολύ θόρυβο. Μια που λέμε για θόρυβο, ένα πρόχειρο Forum με ερωτήσεις πιλότων: http://www.pprune.org/tech-log/301887-a320-cockpit-noise-levels.html (δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη). Για το αν άλλαξαν τα Α320, θα συζητήσουμε όταν βρεθούμε.

      Διαγραφή
    4. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν την είδηση από το Γραφείο του Γάλλου εισαγγελέα στις 25/3:
      http://www.nytimes.com/2015/03/26/world/europe/germanwings-airbus-crash.html?_r=0

      Το Μπιλντ δημοσίευσε το πρώτο σχετικό άρθρο στις 26/3, μιά μέρα αργότερα:
      http://www.bild.de/news/ausland/flug-4u9525/pilot-aus-cockpit-ausgeschlossen-40308468.bild.html

      Όπως θα δεις στην αρχή του άρθρου του Μπιλντ χωρίς να χρειάζεται να ξέρει κανείς Γερμανικά, ξεκινά γράφοντας: "Όπως ανέφεραν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης...". "Wie die „New York Times“ berichtet, hat einer der Piloten vor dem Unglück das Cockpit verlassen"

      Η Γαλλική εισαγγελία έκανε την πρώτη δημόσια ανακοίνωση 26/3 επιβεβαιώνοντας συγκεκριμένα και με όνομα τους Τάιμς, ως έχοντες μεταφέρει είδηση από το γραφείο τους, και πολύ εκτενέστερη ανακοίνωση δύο μέρες αργότερα.

      Τα χρονικά αδιαμφησβήτητα γεγονότα και η αρχή της συγγραφής της είδησης όπως τη έγραψε η Μπιλντ αναφερόμενη η ίδια η Μπιλντ στους Τάιμς σαν πηγή της είδησης, δεν βλέπω να αφήνουν περιθώρια για επιφυλάξεις ως προς την αρχική προέλευση της είδησης από την Γαλλική Εισαγγελία, στους Τάιμς, και μετά σε όλους τους άλλους. Δεν έχω διαβάσει Esspresso, δεν το ξέρω, αλλά, αν είναι όπως το περιγράφεις, γιατί να το διαβάσει κανείς;

      Όπως ξέρεις, το συγκεκριμένο αεροπλάνο A320-211, νηολόγησης D-AIPX είχε κατασκευαστεί και πετάξει για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 1990 και είχε παραδοθεί στην Λουφτχάνσα 5/2/1991, από όπου μεταγράφηκε στην Germanwings 10/7/2003. Στα σχόλιά μου αναφέρω δική μου πείρα 1988-1990, άρα, φυσικά, εννοείται, ότι στο πλαίσιο της συζήτησης μιλάμε για το αν έγιναν δομικές αλλαγές στο A320 που να επηρέαζαν τον θόρυβο στο πιλοτήριο του:
      1) στην κατασκευαστική περίοδο 1988-1991, και
      2) αν έγιναν δομικές αλλαγές στο συγκεκριμένο αεροπλάνο D-AIPX από την παράδοση το 1991 μέχρι την καταστροφή του το 2015
      Φυσικά, αν είχαν γίνει αλλαγές στο συγκεκριμένο αεροπλάνο του 1990, οι αλλαγές θα το είχαν κάνει λιγότερο θορυβώδες. Τα λέμε από κοντά!

      Τα Forum μιλάνε για την προσωπική εντύπωση των πιλότων από διάφορα πιλοτήρια, και φυσικά ο καθένας έχει τις απόψεις του και τις προσωπικές αντοχές του. Δεν μιλάνε για το αν το μικρόφωνο στο μάγουλο, ή/και τα μικρόφωνα στην καμπίνα, συν τα υπάρχοντα ψηφιακά προγράμματα ανάλυσης και φίλτρων, μπορούν να παρουσιάσουν την αναπνοή του πιλότου. Αυτό δεν είναι θέμα γνώμης αλλά γεγονός τεχνολογίας, γεγονός το οποίο αναφέρθηκε πρώτα από την Γαλλική εισαγγελία, όχι από το Μπιλντ, και στο οποίο συμφώνησαν και υπεύθυνοι παράγοντες άλλων χωρών.

      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου να μην κάνει κανείς παντιέρα μία άποψη που απλά άκουσε στα ΜΜΕ. Αλλά εξαρτάται και από το συγκεκριμένο ΜΜΕ, και τα φίλτρα που ενεργοποιούμε εμείς οι αναγνώστες. Σκέψου να μην είχε δώσει κανείς σημασία όταν η Ουάσιγκτον Ποστ βγήκε και είπε ότι πέντε Κουβανέζοι δεν ήταν απλοί διαρρήκτες αλλά εργαζόντουσαν για τον Ρίτσαρντ Νίξον, τον πρόεδρο των ΗΠΑ, και βάζανε κοριούς στο αρχηγείο του Δημοκρατικού Κόμματος... Ακόμα χειρότερα, σκέψου να μην έγραφαν τέτοια πράγματα οι πραγματικές εφημερίδες, όπως οι Τάιμς και η Ποστ, και το κοινό να έμενε μόνο με τις φυλλάδες και τους απατεώνες του στυλ Nightcrawler!...

      Διαγραφή
    5. Aν είναι όπως τα λες Δημήτρη, τότε η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Από μια φυλλάδα περιμένεις να μην τηρήσει τη δεοντολογία. Να μην σεβαστεί δηλαδή, το ότι οι εμπειρογνώμονες θα πρέπει να συγκεντρώσουν όλα τα στοιχεία και ανεπηρέαστοι να καταλήξουν στο πόρισμά τους. Αν οι FT κυνηγούν την αποκλειστικότητα παραβιάζοντας κάθε ηθικό και πιθανότατα νομικό κώδικα, χαιρετίσματα.

      Διαγραφή
    6. Δεν τα λέω εγώ Nefosis μου, έτσι έχουν τα αναμφισβήτητα γεγονότα για όποιον τα ψάξει. Όλα τα δελτία ειδήσεων είχαν ανακοινώσει ότι οι New York Times δημοσίευσαν την είδηση από το γραφείο της Γαλλικής Εισαγγελίας. Όλα τα ΜΜΕ του κόσμου το είχανε πει, ακόμα και η Μπιλντ, και όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ που διαβάζω, ότι το δημοσίευσαν οι ΝΥΤ. Το ...Esspresso;;; Πήγα και το είδα. Μα είναι σελίδα για διασκέδαση! Entertainment! δεν είναι σελίδα νέων! προς Θεoύ :-) ποιός το διαβάζει στα σοβαρά για νέα;;; Από ότι είδα το Espresso είναι για πλάκα σαν τις ξένες φυλλάδες των σουπερμάρκετ που ανακοινώνουνε ότι προσγειώθηκαν Αρειανοί και ότι χώρισαν η Αντζελίνα με τον Μπραντ.

      Αν σε καταλαβαίνω εννοείς ότι ο διεθνής τύπος έπρεπε να περιμένει πριν δημοσιεύσει. Αλλά να περιμένει τι ακριβώς; Την είδηση την έδωσαν από το γραφείο του εισαγγελέα στους ΝΥΤ (έγραψες FT αλλά εννοείς ΝΥΤ. Άλλο οι Financial Times, άλλο οι New York Times. Τους FT τους έχει ο Μέρντοχ. Οι ΝΥΤ είναι ανεξάρτητοι από τους FT). Μία από τις λίγες σοβαρές εφημερίδες που έχουν μείνει, να μην δημοσιεύσει είδηση που της έδωσε Εισαγγελικό γραφείο ενός κράτους; Να περιμένει ποιό πόρισμα; Ακούσανε την ηχογράφηση και ακούσανε τον ένα από τους δύο πιλότους να χτυπάει την πόρτα και να εκλιπαρεί να μπει μέσα καθώς χτυπούσαν οι διάφοροι συναγερμοί. Τι πόρισμα βγάζει αυτή η ακρόαση; Πόσο καιρό πρέπει να την αποκρύψουν από το κοινό; Άλλωστε οι ΝΥΤ έγραψαν τι γεγονότα περιέγραψε το εισαγγελικό γραφείο με τα λόγια του εισαγγελικού γραφείου. Διάβασε το αρχικό άρθρο της ΝΥΤ. Είναι επαγγελματικότατα γραμμένο, και ακριβώς αυτό που περιμένει ένας ενεργός πολίτης από υπεύθυνη ενημέρωση. Τώρα αν το γραφείο του Εισαγγελέα δεν έπρεπε να ανακοινώσει αυτά που άκουσαν στην ηχογράφηση, αυτό είναι θέμα για τον εισαγγελέα, όχι για τους ΝΥΤ στους οποίους το απεκάλυψε.

      Διαγραφή
    7. Μα γιατί έχεις βγάλει το συμπέρασμα πως διαβάζω την Εσπρέσο; Τη χρησιμοποίησα ως ανάλογο της θεματολογίας Μπιλντ, την οποία επίσης δεν διαβάζω αλλά είναι αγαπημένη πηγή των εδώ δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, τα οποία κάνουν copy paste το ένα από το άλλο.
      Και ναι, για μένα, είναι περίεργο να δημοσιεύεται είδηση-γνωμάτευση πριν συγκεντρωθούν όλα τα στοιχεία. Και γιατί επιλεκτικά σε ένα μέσο; Επίσης, είναι αισχρός όλος αυτός ο θόρυβος που παρασύρει άκριτα όλους τους ανθρώπους με κατάθλιψη.

      Διαγραφή
    8. Αγαπητή μου Nefosis σου ζητώ συγγνώμη γιατί άφησαν τα γραπτά μου τέτοια εντύπωση! Και εγώ μιλούσα κατ' ευθείαν προς το ότι υπάρχουν οι φυλλάδες και ότι τις διαβάζει κόσμος ξεκινώντας απ΄πο τις δικές σου αναφορές με το ίδιο πνεύμα και γραμμή αλλά δεν εκφράστηκα σωστά.

      Γι αυτό και παρέθετα τα στοιχεία που δεν παρέθεσε η συγκεκριμένη Ελληνική φυλλάδα στην οποία αναφέρθηκες για να καυτηριάσεις την παρουσίασή της του θέματος.

      Αυτό το θέμα που θίγεις τώρα, το ότι η υπόθεση αυτή στα μάτια του κοινού (όχλου στην προκειμένη περίπτωση;) δαιμονοποιεί την κατάθλιψη σαν κατάσταση και ασθένεια επίσης με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο!

      Η ευθύνη της Λουφτχάνσα για το ότι είχε επιτρέψειτο σύστημα σε έναν ασθενή να έχει τέτοια ευθύνη για άλλες ανθρώπινες ζωές είναι ο λόγος για τον οποίον θα πληρώσει αποζημειώσεις ρεκόρ, και σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να έχει αντίκτυπο σε μία ασθένεια και στο τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να βοηθούνται και να βρίσκουν κατανόηση οι πάσχοντες, με καλύτερη παιδεία επί του θέματος και για το κοινό και τους αγαπημένους τους!

      Διαγραφή
  3. Καλημέρα σας.
    Εγώ, ως πάρα πολύ πλούσια, δεν έχω άποψη από Airbus, καθώς διαθέτω δικό μου μονοκινητήριο για τις μετακινήσεις μου. Άρα δεν μπορώ να μιλήσω γι αυτό το θέμα.
    Από την άλλη, ο κ. Μπλουμ θα μπορούσε κάλλιστα να συμμετέχει στο Ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας ή ακόμα και να γίνει και εκπρόσωπος Τύπου του ιδίου κόμματος.
    Και πάλι καλημέρα σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Λουίζα, μήπως εξυπηρετείτε και γνωστούς κατά τις μετακινήσεις σας; ;)
      Ο κύριος Μπλουμ θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος επικεφαλής του Eurogroup. Έχει το όνομα με τη σωστή κατάληξη σε απλούστερη εκδοχή.

      Διαγραφή
    2. Καλέ ότι θέτε! Στη διάθεσή σας για όλους τους προορισμούς!
      Αχ ναι, καλά λέτε! Η κατάληξη -μλουμ του Ντάισελμπλουμ!
      Δαιμονία σας βρίσκω! Εύγε!

      Διαγραφή