Στις 3
Νοεμβρίου 1957 ένα αδέσποτο σκυλί ήταν το πρώτο έμβιο ον που στάλθηκε στο
διάστημα. Το μάζεψαν από το δρόμο της Μόσχας, το τάισαν, το καθάρισαν, το
χτένισαν, το φωτογράφισαν. Μετά το έβαλαν μέσα σε ένα διάσημο πύραυλο. Κι
έστειλαν τον πύραυλο στο διάστημα. Για πάντα. Η ψυχροπολεμική εποχή ανέδειξε τη
Λάικα σε ηρωίδα. Η προπαγανδιστική πολιτική έστειλε την ηρωίδα σε κάθε σπίτι. Με
όλα τα μέσα δημόσιας προβολής που διέθετε, πρωτίστως όμως εξαγοράζοντας το παιδικό
συναίσθημα. Τα παιδιά διαθέτουν την αθωότητα για να πιστέψουν τα πάντα και τη
δύναμη να κινητοποιήσουν τους πάντες. Στα άδολα μάτια τους η Λάικα ήταν μια
μικρή θηλυκιά ηρωίδα. Σαν την άλλη χαριτωμένη σκυλίτσα, τη Λάση που μπήκε με το τηλεπαράθυρο
μέσα στη μικροαστική αμερικάνικη καθημερινότητα κι έμεινε εκεί διατρανώνοντας την
πίστη της στο τρίπτυχο πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια. Με την ίδια ταχύτητα, του
πυραύλου, μπήκε και σάρωσε κάθε άμαθη και απλοϊκότερη ζωή. Γιατί η κινούμενη και σε οικογενειακή
συσκευασία εικόνα ήρθε για να μείνει αποτυπώνοντας τις προσδοκίες και τις φιλοδοξίες
του μεταπολεμικού ανθρώπου και του αιώνα που αργοπέθαινε. Ενώ τα γεράκια του
καπιταλισμού καραδοκούσαν: έπιασαν τα υλικά αγαθά - εμπορικά ή εικονικά, και αφού
τα κέντησαν με όμορφα στολίδια τα ονομάτισαν ευτυχία· περιέλαβαν το συναισθηματισμό
και τον έκαναν προϊόν και το προϊόν το ονόμασαν ανάγκη, διαστρέβλωσαν την
ανάγκη και τη μόρφωσαν σε επιθυμία.
Κι από
τότε όλοι κυνηγάμε τη διασημότητα, βαφτίζοντάς την ευτυχία. Όπως οι Ρώσοι που εξάρτησαν
την επιτυχία του διαστημικού τους προγράμματος από τη λαοφιλή περσόνα της Λάικα και των άλλων σκυλιών, έτσι
κι εμείς κυνηγάμε το δημοφιλές δεκάλεπτο που μας αξίζει. Στα share
και τα likes, στα googles-groups
και τους followers. Στα
DMs
και τα ιντερνετικά
ραδιόφωνα. Στα ηλεκτρονικά τερτίπια και τα ψηφιακά καμώματα. Παντού κρινόμαστε
και ολούθε κρίνεται η στιγμή της ευτυχίας μας.
Όλοι εμφορούμαστε από την ανάγκη της· κυκλοφορούμε μερόνυχτα προς άγρα της,
ξημερωνόμαστε στα δίκτυα πλειοδοτώντας την, και κάθε πρωί ξυπνάμε αποζητώντας
την, όπως η έρημος αποζητά την πρωινή δροσιά.
Κι ας μας ξεχάσουν μετά από 1.899.756.098.109 σβούρες στο διάστημα.
*Αρκετά
χρόνια μετά την Λάικα, η Leica - ένα καταναλωτικά όμορφο και ρηξικέλευθο προϊόν - γίνεται η πρώτη φωτογραφική μηχανή που θα βρεθεί
στην Σελήνη για να καταγράψει το κατόρθωμα των αστροναυτών του Apollo 11.
Αποτέλεσε την επιλογή της NASA τόσο λόγω του μεγέθους τους όσο και τηςδυνατότητας μετατροπής ώστε να εστιάζει ο «φωτογράφος» που θα φοράει το ειδικόκράνος.
Δεν έχει όρια η σκληρότητά μας. Σπαράσσει αυτή η εικόνα
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι κάτι περισσότερο από τα πιθήκια των Αμερικανών, απλώς η προπαγάνδα δημιούργησε μια ηρωίδα στα μάτια των παιδιών (και στα δικά μου) αποσιωπώντας το γεγονός ότι δεν θα γύριζε ποτέ πίσω
ΔιαγραφήΕξαιρετικό ποστ! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήμερσί :-)
ΔιαγραφήΝαι, έχουμε όλοι βγει από το pet cemetary και δεν το χουμε πάρει καλά καλά είδηση. Α propos, γιατί τόσες οι σβούρες στο διάστημα?
ΑπάντησηΔιαγραφήο αριθμός των σβουρών προκύπτει από τη δεύτερη παράγωγο του λόγου της γήινης διαμέτρου προς τη διάμετρο της σελήνης υψωμένος στην τρίτη δύναμη και μειωμένος κατά το ήμισυ της ενέργειας του σύμπαντος όταν τον πολλαπλασιάσεις με τη σταθερά του Planck, ναι εντέλει είναι ένας φανταστικός αριθμός...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πίστευα τα μάτια μου και το έψαξα... Οι συγγραφείς του Ελληνικού news247 ίσως θα έπρεπε να κάνουν κάπως καλύτερη έρευνα.
Η φωτογραφική μηχανή που πήγε στην Σελήνη ήταν ή Σουηδική Hasselblad, με μέγεθος φιλμ 6x6 εκατοστά, και όχι η "τότε" Ανατολικογερμανική Leica των 35 χιλιοστών (φαντάζεται κανείς ποτέ τις ΗΠΑ στο ζενίθ του ψυχρού πολέμου να στέλνουν στην Σελήνη Σοβιετικό προϊόν;) Αυτό είναι γεγονός και μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη ...το κατά πόσο έξω έπεσε το news247. (Άλλωστε, με τα γάντια της στολής του αστροναύτη δεν θα μπορούσε κανείς να κρατήσει καν την μικρούλα Leica, πόσο μάλλον να γυρίσει το φιλμ και να κάνει κλικ).
http://history.nasa.gov/apollo_photo.html
http://sterileeye.com/2009/07/23/the-apollo-11-hasselblad-cameras/
Ίσως ο Έλληνας δημοσιογράφος να μπερδεύτηκε όταν είδε ένα άρθρο που εξηγεί πως για τα 100 χρόνια της Leica πάρθηκαν μερικές φωτογραφίες που να μοιάζουν τις πιο γνωστές φωτογραφίες του 20ου αιώνα.
http://www.huffingtonpost.com/2014/10/08/leica-100_n_5942806.html
Όσον αφορά όσα πολύ σωστά γράφεις για την καημένη την Λάικα και την Σοβιετική προπαγανδιστική μηχανή... Υπήρχε μιά σημαντική διαφορά μεταξύ του Αμερικανικού και του Σοβιετικού προγράμματος για την Σελήνη. Η δεδηλωμένη αποστολή του Αμερικανικού προγράμματος, από την αρχή συμπεριελάμβανε την φράση "ασφαλής επιστροφή (στην Γη)". Και ο χιμπατζής επέστρεψε ασφαλώς στην Γη, πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας δρόμου για την Σελήνη. Ήταν δε χιμπατζής και όχι σκύλος, γιατί έπρεπε να μάθει πως να πατάει κουμπιά με τα χέρια του σαν αντίδραση σε συγκεκριμένα ερεθίσματα από λαμπιόνια με συνδυασμούς χρωμάτων.
ευχαριστώ για την καίρια παρέμβαση...θα πρέπει να ελέγχω καλύτερα τις πήγες μου...ιδίως όταν πρόκειται για τον Ελληνικό Τύπο
Διαγραφή