Περιμένοντας το επόμενο Infowar

Παιδί παρακολουθούσα μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια τις εκπομπές του Φρέντυ Γερμανού. Άρεσαν σε όλους, της γιαγιάς μη εξαιρουμένης. Άρεσαν και σε μένα γιατί θύμιζαν παραμύθι. Μια ιστορία ξετυλιγόταν από τον κεφάτο και έμπειρο αφηγητή ταξιδεύοντας σε, σε τόπους και σε χρόνους, σε γεγονότα ψαγμένα με μεράκι. Σε παράσερνε συναισθηματικά κι η γνώση γινόταν βίωμα. Σαν όλους τους ταλαντούχους ανθρώπους, μεταλαμπάδευε τη νέα αλήθεια του με γενναιοδωρία κι απλότητα, σαν να μην ήταν κάτι σπουδαίο, αλλά βρισκόταν πάντα εκεί διαθέσιμη κάτω από ένα φύσημα της επιφανειακής σκόνης. Την αγαπούσε τη δουλειά του ο Φρέντυ και τ’ αποτέλεσμα ήταν γλυκόπιοτο ακόμα κι όταν το θέμα πίκριζε.

Αυτά θυμάμαι κι ίσως ο χρόνος να τα έχει ωραιοποιήσει, μα πάντα κάτι αντίστοιχο αναζητούσα στις ενήλικες πια παρακολουθήσεις δημοσιογραφικών εκπομπών. Αντί γι αυτό, εισέπραττα κραυγές, διαστρεβλώσεις, εκβιαστικούς συναισθηματισμούς, προχειρότητες. Στην καλύτερη περίπτωση, μια αποστειρωμένη πληροφόρηση χωρίς ιδιαίτερο αφηγηματικό χάρισμα, στη χειρότερη, αδιάντροπη προπαγάνδα.

Λίγα χρόνια πριν, άκουσα το Infowar και δεν σταμάτησα να κυνηγάω κάθε καινούρια εκπομπή. Να είπα που δεν υπάρχουν μόνο ουρλιαχτά, αλλά και φωνές βελούδινες που κάτι μου θυμίζουν κι ας είναι διαφορετική η θεματολογία κι ας μην υπάρχουν χιουμοριστικές προεκτάσεις. Να που η έννοια της δημοσιογραφικής έρευνας δεν έχει αντικατασταθεί από τα κουτσομπολιά και τις κοινές επιχειρηματικές γραμμές. Η ίδια επίγευση με τις ιστορίες του Φρέντυ, προσαρμοσμένη στις συνθήκες της εποχής από ένα νέο άνθρωπο, μ’ ενθουσίασε. Ακόμα κι αν δεν έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή και την ελευθερία του ταξιδεύοντας στο καράβι για τη Γάζα, η δουλειά του Άρη Χατζηστεφάνου θα ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα ή πιο σωστά σαν τη σταγόνα του γάλακτος ανάμεσα στις μύγες. Το περίεργο και το πιο ελπιδοφόρο με τον Άρη Χατζηστεφάνου είναι πως ανέτρεψε ένα φυσικό νόμο. Μια σταγόνα καθαρού νερού σε βρομόνερα είναι καταδικασμένη στην αφομοίωση αλλά ένας έντιμος, ευφυής και μαχητικός άνθρωπος μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στους μέτριους. Ακόμα και ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη και ν’ αφήσει εκτεθειμένες όλες τις δικαιολογίες των παιδιών της αδράνειας.

Αλλά τι δουλειά έχει η ελπίδα στην κοινή προσπάθεια των ΜΜΕ να τρομοκρατήσουν, να καταθλίψουν, να κατατεμαχίσουν την έωλη κοινωνική συνοχή των επιρρεπών στην γκρίνια και στο φθόνο συμπατριωτών μας επιβάλλοντας  μια διαδοχική ενοχή;

Απ’ αυτή την πλευρά, ήταν αναμενόμενη η απόλυση του Χατζηστεφάνου από το ΣΚΑΙ. Ηρεμία, έμπνευση, δυναμισμός, ταλέντο και τεκμηρίωση απ’ τη μια, επαναλαμβανόμενες ανακρίβειες και κατευθυνόμενες κλιμακτηρικές υστερίες απ’ την άλλη. Η επιλογή του κοινού, ή έστω μιας κρίσιμης μερίδας ακροατών, κινδύνευε να γλιστρήσει σ’ ανεξέλεγκτα μονοπάτια. Ακόμα κι αν διαφωνούσε κανείς με τις θέσεις του Χατζηστεφάνου, θα έπρεπε να παιδέψει το μυαλό του για να τον αντικρούσει, ν’ αρχίσει να σκέφτεται κι όχι μόνο αυτό ∙ θα έπρεπε να ψάξει ιστορικά στοιχεία και παραδείγματα, να γίνει κι ο ίδιος ερευνητής. Άντε μετά να ξαναμαντρώσεις τα ερίφια.

Θα τολμούσε ν’ απολύσει κανείς το Φρέντυ Γερμανό; Το ερώτημα ακούγεται αστείο. Εκτός κι αν ο Φρέντυ ζούσε στην εποχή της πλήρους πνευματικής χρεοκοπίας των ΜΜΕ. Αν δούλευε σήμερα, ίσως οι εκπομπές του να ενοχλούσαν. Ακόμα και ως υπερήλικας συνταξιούχος, πιστεύω θα άκουγε κάθε Κυριακή μεσημέρι Infowar και μπορεί να παρενέβαινε και να διαφωνούσε με τον Άρη.

Μπορεί ο κος Αλαφούζος να προστάτεψε τα επιχειρηματικά του σχέδια απολύοντας τον Άρη Χατζηστεφάνου, αλλά κι εγώ έχω κάθε δικαίωμα να νιώθω προσβεβλημένη από τη νέα αυτή πνευματική υποβάθμιση, την οποία θεωρώ χειρότερη από εκείνες της χρηματοληπτικής ικανότητας της χώρας, γιατί με κάνει φτωχότερη σ’ ενημέρωση,  περιορίζει τις επιλογές και κυρίως στερεί μια σπάνια πηγή ελπίδας. Εξάλλου, όλα απ' το μυαλό μας ξεκινούν κι αντικατοπτρίζονται στις επιλογές και στις πράξεις μας.
Εγωιστικό να κρίνεις την απόλυση ενός ανθρώπου από το τι θα λείψει σε σένα. Ίσως, αν το έλλειμμα δεν ήταν τόσο μεγάλο κι ο απολυμένος τόσο ταλαντούχος ώστε να μην ανησυχείς για την τύχη του.

Ευτυχώς, ο μαχητικός Άρης θα εκπέμψει και πάλι το μεσημέρι της Κυριακής από το ThePressProject.
Κρίμα που θα το χάσει ο Φρέντυ, oι ζωντανοί όμως μπορούν να ακούσουν το επόμενο Infowar.